[Αν το θέμα δεν κριθεί ότι είναι θέμα Τυπικού ας μετακινηθεί.]
Για την Μεγάλη Εβδομάδα υπάρχουν ωραιότατα αρχαία μαθήματα όπως τα Αργά Αλληλουϊάρια, τα Αργά Απολυτίκια "Ιδού ο Νυμφίος" και "Ότε οι ένδοξοι μαθηταί", τα καθίσματα ψάλλονται αργά, ενώ συνηθίζεται να ψάλλονται και άλλα σπουδαία στιχηρά όπως το Δοξαστικόν Κασσιανής σε μέλος Πέτρου Λαμπαδαρίου, το "Κύριε, αναβαίνοντός σου" Πέτρου, "Ήδη βάπτεται κάλαμος" Ιακώβου Πρωτοψάλτου (ή σύντμησις Ιακώβου Ναυπλιώτου), Κεκραγάρια Ιακώβου ήχος β' (Κυριακή Πάσχα) και "Αναστάσεως ημέρα" του Χρυσάφου.
Προσωπικά, παρότι "μου αρέσουν" τα μαθήματα αυτά χρησιμοποιώ λίγα εξ αυτών. Ο λόγος είναι και η φωνητική κόπωση αλλά και η αντοχή του κόσμου σε αργά μαθήματα. Βέβαια πρέπει - τα περισσότερα - να ψαλλούν με ρυθμό κι όχι νωχελικά ώστε να μήν κουράζουν.
Αυτό που πράττω είναι:
Αλληλουϊάριο το "γνωστό" εκ του Γα τετράκις.
Απολυτίκιον άπαξ το αργόν, δίς το σύντομον.
Καθίσματα αργά.
Δοξαστικά:
Δοξαστικόν Κασσιανής σε μέλος Πέτρου Λαμπαδαρίου
και "Ήδη βάπτεται κάλαμος" Ιακώβου Πρωτοψάλτου (ή σύντμησις Ιακώβου Ναυπλιώτου).
Ας γράψει κι ο άρχων κυρ Δημήτριος Ιωαννίδης την γνώμη του με την εμπειρία του, έχουμε πολλά να μάθουμε.