Ἰγνάτιος Ἀντιοχείας ὁ θεοφόρος (+113)

[MTheodorakis]

«Ἄμεινόν ἐστι σιωπᾶν καὶ εἶναι, ἤ λαλοῦντα μὴ εἶναι» (Ἐπιστολὴ πρὸς πρὸς Ἐφεσίους , 15 ἔκδ. Ε.Π.Ε. Ἀποστολικοὶ πατέρες τ. 4 σ. 86).

«Καλὸν τὸ δῦναι ἀπὸ κόσμου πρὸς Θεόν, ἵνα εἰς αὐτὸν ἀνατείλω» (Πρὸς Ρωμαίους, 2 τ. 4 σ. 114).

«Σῖτός εἰμι Θεοῦ καὶ δι’ ὀδόντων θηρίων ἀλήθομαι, ἵνα καθαρὸς ἄρτος εὑρεθῶ τοῦ Χριστοῦ...Νῦν μανθάνω δεδεμένος μηδὲν ἐπιθυμεῖν» (ὅπ. πρ., 3 σσ. 114, 116).

«Πάντας βάσταζε, ὡς καὶ σὲ ὁ Κύριος» (Πρὸς Πολύκαρπον, 1 σ. 142).

«Χριστιανὸς ἑαυτοῦ ἐξουσίαν οὐκ ἔχει, ἀλλὰ Θεῷ σχολάζει» (ὅπ. πρ., 7 σ. 148).