Μ. Χατζημᾶρκος, λειτουργία μὲ τὸν μακαριστὸ Χριστόδουλο, Βόλος 1972
᾿Αρχεῖον ἠχογραφήσεων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ὕμνων Δ.Α.
Πρόκειται γιὰ παλαιὰ ἠχογράφησι τοῦ ἔτους 1972. οἱ ὕμνοι εἶναι διασκευὲς τοῦ Μανόλη Χατζημάρκου, τότε πρωτοψάλτου τοῦ μητροπολιτικοῦ ναοῦ Βόλου. ψάλλει ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ χορῳδία ὑπὸ τὴν διεύθυνσί του. στὶς ἱερατικὲς ἐκφωνήσεις ἀκούεται ὁ μακαριστὸς Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης (ἀρχιμανδρίτης τότε), ὁ ὁποῖος μόλις δύο χρόνια μετὰ (τὸ 1974) χειροτονήθηκε μητροπολίτης Δημητριάδος καὶ ἀργότερα ἐξελέγη ἀρχιεπίσκοπος ᾿Αθηνῶν.
Ἐδῶ παρουσιάζεται ὁλόκληρη ἡ λειτουργία σὲ ἕνα ἀρχεῖο, ὅπως μεταδόθηκε ῥαδιοφωνικῶς λίγον καιρὸ μετὰ τὴν ἐκλογὴ τοῦ Χριστοδούλου ὡς ἀρχιεπισκόπου ᾿Αθηνῶν (1998), κατὰ τὶς πληροφορίες ποὺ μοῦ ἐδόθησαν. πάντως ἡ φωνοταινία ἦταν λίγο ταλαιπωρημένη. ὀφείλω τὴν ἠχογράφησι στὸν φίλο ᾿Ανδρέα Κόρδα. ἡ ψηφιοποίησις εἶναι δική μου. ὑπάρχει κάποιος θόρυβος, ὄχι πολὺ ἔντονος, ποὺ εἶναι χαρακτηριστικός, ὅταν μαγνητοφωνοῦνται ῥαδιοφωνικὲς μεταδόσεις.
219, Μανόλης Χατζημᾶρκος, ὕμνοι λειτουργίας, ἦχος γ΄. 219.mp3
(δημοσίευσις 21/10/2009)
῾Η ἐν λόγῳ λειτουργία χωρισμένη σὲ μικρότερα τμήματα.
219-01, «Εὐλογημένη», ἐφύμνια ἀντιφώνων, «῾Ο μονογενής». 219-01.mp3
219-02, «῞Οτι ἀγαθός» (ἐκφώνησις), ἀπολυτίκιον τοῦ Χριστοῦ σωτῆρος «Σκέπε, σῶτερ», εἰσοδικὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν». 219-02.mp3
219-03, τρισάγιος ὕμνος, δύναμις τοῦ βήματος (μονῳδία ὑπὸ τοῦ χοράρχου). 219-03.mp3
219-04, χερουβικὸν γ΄ ἤχου. 219-04.mp3
219-05, πληρωτικά, κυριελεησάρια, «Παράσχου, Κύριε». 219-05.mp3
219-06, «λειτουργικὰ» γ΄ ἤχου. 219-06.mp3
219-07, ἐπινίκιος ὕμνος καὶ «Σὲ ὑμνοῦμεν», γ΄ ἤχου. 219-07.mp3
219-08, «Ἄξιον ἐστὶν» ἤχου γ΄. 219-08.mp3
219-09, «Εἷς ἅγιος» καὶ ἀντὶ κοινωνικοῦ ὁ πολυέλεος «᾿Εξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ» σὲ ἦχο πλ. α΄. 219-09.mp3
219-10, «Εἴδομεν τὸ φῶς», «Εἴη τὸ ὄνομα», «Δι᾿ εὐχῶν». 219-10.mp3
(δημοσίευσις 18/12/2009)
Τὸ ὅτι ἀντὶ κοινωνικοῦ ψάλλεται ὁ πολυέλεος «᾿Εξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ» βεβαίως δὲν εἶναι σωστό· δὲν πρέπει νὰ ἀντικαθίσταται τὸ κοινωνικὸν ἀπὸ ἄλλους ὕμνους. δυστυχῶς τέτοιες παρατυπίες ἔκαναν ἀπὸ ἄγνοια ὅλοι σχεδὸν οἱ μεγάλοι ψάλτες καὶ δάσκαλοι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης (δὲν τοὺς κατηγορῶ· εἶπα ὅτι γινόταν ἀπὸ ἄγνοια), καὶ μεταδόθηκαν μετὰ αὐτὰ σὲ κάθε ἐπαρχία τῆς ῾Ελλάδος, κι ἄντε τώρα νὰ δώσῃς στοὺς σημερινοὺς νὰ καταλάβουν ὅτι ἐπὶ 40 χρόνια ἄκουγαν ἢ ἔμαθαν καὶ ἔλεγαν κάτι λάθος καὶ ἀνάρμοστο! ἐκεῖνο ποὺ ἐνώχλησε κἀποιους ἦταν τὰ διπλᾶ κοινωνικὰ ποὺ σημείωνα στὸ τυπικὸ τοῦ 2007 καὶ τοῦ 2008, σύμφωνα μὲ τὴν λειτουργικὴ παράδοσι καὶ πάντοτε προαιρετικῶς. τὰ παράτυπα καὶ τὰ ἐκτὸς παραδόσεως δὲν τοὺς ἐνοχλοῦν!
(δημοσίευσις 25/10/2009)