συμβολή

Ὁ νικητὴς τῶν δαιμόνων

Κυριακὴ Ε΄ Ματθαίου (Μθ 8, 28-9, 1) [Γεργεσηνῶν]

Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν πρώτη Ἐπιστολή του (4,4) ἀπευθυνό­μενος πρὸς τοὺς Χριστιανοὺς τῆς ἐποχῆς του, ποὺ ἔδιναν καὶ κέρδιζαν τὴ μάχη κατὰ τῶν δαιμόνων τῶν αἱρέσεων, τοὺς βεβαιώνει ὅτι ἡ νίκη τους ὀφείλεται στὸ ὅτι ὁ Θεός, ποὺ εἶναι μέσα τους, εἶναι μεγαλύτερος καὶ δυνατότερος παρὰ ὁ σατανᾶς, ποὺ ἐξουσιάζει τοὺς μακριὰ ἀπὸ αὐτὸν ἀνθρώπους. Ὁ δὲ Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος βεβαιώνει ὅτι τὰ δαιμόνια πιστεύουν στὴν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ καὶ καταλαμβάνονται ἀπὸ τρόμο καὶ φρίκη μπροστὰ στὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴ δικαιοσύνη του (2,19). Ἡ φρίκη αὐτὴ τῶν δαιμόνων φαίνεται πιὸ καθαρὰ στὴν περικοπή μας. Τὸ ἱστορικὸ ἔχει ὡς ἑξῆς.

Ἀπὸ τὰ ἐκτεινόμενα δυτικὰ τῆς λίμνης Γεννησαρὲτ μέρη ὁ Κύριος καὶ οἱ μαθηταὶ διαπεραιώθηκαν μὲ πλοιάριο στὴν ἀπέναντι ὄχθη, τὴν ἀνατο­λική, ὅπου καὶ ἡ πόλη τῶν Γεργεσηνῶν. Οἱ πρῶτοι ποὺ μαρτυρεῖται ὅτι τὸν συνάντησαν ἦταν δύο ἄνθρωποι δαιμονισμένοι, ποὺ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο τῆς περιοχῆς, προφανῶς γιὰ νὰ πέσουν πάνω τους καὶ νὰ τοὺς προκαλέσουν φόβο καὶ τρόμο, ὅπως προκαλοῦσαν συνήθως στοὺς ἀνύποπτους περαστικούς. Οἱ δύο λέξεις τοῦ αὐτόπτου καὶ αὐτηκόου Ματθαίου «χαλεποὶ λίαν» εἶναι ἀρκετές, γιὰ νὰ περιγράψουν τὴ φρίκη ποὺ προκαλοῦσε ἡ ὄψη τους, ἡ παρουσία τους, ἡ ἀγριότητά τους, καὶ ἡ ἐπικινδυνότητά τους. Οἱ κάτοικοι τῶν περιχώρων ἀπὸ φόβο δὲν περνοῦσαν ἀπὸ ἐκεῖ κοντά. Ἄλλαζαν δρόμο.

Ἦρθαν νὰ προκαλέσουν φόβο, ἀλλὰ τὰ πράγματα γιὰ τοὺς δαίμονες αὐτὴ τὴ φορὰ ἀντιστράφηκαν. Καταλήφθηκαν αὐτοὶ ἀπὸ φόβο καὶ φρίκη. Τί φοβήθηκαν; Τί ἄλλο παρὰ τὴ θεία ἐξουσία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐπάνω τους; Κατάλαβαν ὅτι θὰ ἐπιτιμηθοῦν ἀπὸ τὸ Γιὸ τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἦρθε ἡ ὥρα ν’ ἀφήσουν ἥσυχα τὰ δύο θύματά τους, ποὺ χρόνια τώρα τὰ τυραννοῦσαν ἀδυσώπητα. Αἰσθάνθηκαν ὅτι ὄχι μόνο δὲν μποροῦν ν’ ἀντισταθοῦν, ἀλλ’ ὅτι μπροστά του εἶναι ἀδύνατα πνεύματα, ἀναγκασμένα νὰ κάνουν ὅτι τοὺς διατάξη ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Φοβήθηκαν ὅτι ἔφτασε πρὸ τῆς ὥρας ἡ τελική τους καταδίκη καὶ ὁ βασανισμός τους στὸν ᾅδη. Ἔφριξαν. Τρέμοντας τὸν παρακαλοῦν, ἂν πρόκειται νὰ τοὺς βγάλει, νὰ τοὺς ἐπιτρέ­ψει νὰ μποῦν μέσα στὰ γουρούνια ποὺ ἔβοσκαν ἐκεῖ κοντά.

Ὁ Κύριος ἐπέτρεψε νὰ μποῦν στὰ γουρούνια. Καὶ τότε ἔγινε σατανικὴ ἐκδίκηση. Ὅλα τὰ γουρούνια ἀφηνιασμένα ἀπὸ τὰ δαιμόνια ἔπεσαν ἀπὸ τὸν γκρεμὸ στὴ λίμνη καὶ πνίγηκαν. Γλίτωσαν οἱ βοσκοί, ποὺ κατάλαβαν τί ἔγινε, καὶ μετέφεραν τὴν εἴδηση στοὺς Γεργεσηνούς. Κι ἐκεῖνοι ἀντὶ νὰ συνετιστοῦν καὶ νὰ ζητήσουν καὶ τὴ δική τους ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὸ δαιμόνιο τῆς πλεονεξίας καὶ κερδοσκοπίας, ποὺ ἀσκοῦσαν μέσῳ τῆς ἐκτροφῆς τῶν γουρουνιῶν, βγῆκαν στὴν ὕπαιθρο καὶ τὸν παρακάλεσαν νὰ φύγει ἀπὸ τὰ σύνορά τους. Φοβήθηκαν μήπως ὁ Χριστὸς ἐπιτρέψει στὰ δαιμόνια νὰ τοὺς κάνουν ζημιὲς καὶ σὲ ἄλλες παράνομες ἐνασχολήσεις τους, ἀπὸ τὶς ὁποῖες κέρδιζαν μαῦρο χρῆμα.

Εἶναι πολὺ ἐνθαρρυντικὸ ὅτι τὰ δαιμόνια παρακαλοῦν τὸν Κύριο. Ὑπάρχει λοιπὸν φίλτρο ποὺ φιλτράρει τὴν κακότητα τῶν δαιμόνων κατὰ τῶν ἀνθρώπων. Εὐτυχῶς γιὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ ὑπάρχει ἔλεγχος τῆς ἐξουσίας τοῦ διαβόλου. Ἂν ἀφηνόταν ἐλεύθερος; Ἀλίμονό μας. Εἶναι τὸ μῖσος του τόσο μεγάλο, ὥστε θὰ εἶχε χαλάσει μὲ μιᾶς ὅλη τὴ ἀνθρωπό­τητα. Ἀναστέλλονται ὅμως τὰ ἀνθρωποκτόνα σχέδιά του ἀπὸ τὴν ὑπέρτατη δύναμη τοῦ Κυρίου.

Εὔλογα θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ διερωτηθεῖ· Μέχρι ποιοῦ σημείου ἄραγε ἐκτείνεται ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου; Στὸ θεόπνευστο βιβλίο τοῦ Ἰὼβ δίνεται ἡ ἀπάντηση ὅτι τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς καταβάλει. Ἀσκεῖ τὴν καταστρεπτικὴ ἐξουσία του ὁ διάβολος μόνο πάνω στοὺς ἀνθρώπους τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου, ποὺ δὲν θέλει νὰ μπεῖ κάτω ἀπὸ τὴν ὀμπρέλα τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ.

Κατὰ τὸ μέγα Ἀθανάσιο ὁ Χριστὸς ἦρθε, γιὰ νὰ καταβάλει τὴ δύναμη τοῦ διαβόλου. Πράγματι ἡ πλήρης συντριβὴ τοῦ διαβόλου συντελέστηκε πάνω στὸ σταυρό. Ἀπὸ τότε ὁ μὲν διάβολος εἶναι ἀνίσχυρος, παρ’ ὅλο ὅτι θέλει νὰ φαίνεται ἀκόμη πανίσχυρος, ὁ δὲ ἄνθρωπος ἔχει ἀκατάβλητη προστασία, ἐφ’ ὅσον προσφεύγει στὸ νικητὴ τοῦ διαβόλου καὶ καταλυτὴ τῶν ἔργων του.

Ἀθανάσιος Γ. Σιαμάκης, ἀρχιμανδρίτης

(δημοσίευσι 4/7/2012)