συμβολή

ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ Η ΑΞΙΑ

ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Κυρ. Ε΄ Νηστειῶν (῾Εβ 9, 11-14)

    Μὲ τὴ σύγκριση ποὺ κάνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀνάμεσα στὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ καὶ στὸ αἷμα τῶν ζωοθυσιῶν τῆς παλιᾶς θρησκείας ἀποδεικνύει τὸ ἀσύγκριτο τῶν συγκρινομένων, γιὰ νὰ τονώσει τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα τῶν Χριστιανῶν Ἑβραίων.

    Εἶναι γνωστὲς οἱ διατάξεις τοῦ Λευϊτικοῦ γιὰ προσφορὰ μόσχων καὶ τράγων ποὺ προσφέρονταν ἀπὸ τὸν Ἰουδαῖο ἀρχιερέα κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ ἐξιλασμοῦ, ἀφ’ ἑνὸς γιὰ νὰ καταξιωθεῖ ὁ ἴδιος νὰ μπεῖ στὰ ἅγια τῶν ἁ­γί­ων μία φορὰ τὸ χρόνο, καὶ ἀφ’ ἑτέρου γιὰ νὰ ἐξιλεωθοῦν ἀπὸ τὴν ἁμαρτία οἱ προσφέροντες. Μὲ τὸ αἷμα αὐτῶν τῶν ζῴων, ἀνακατεμένο μὲ τὴ στάχτη τῆς νεαρῆς ἀγελάδος ποὺ καιγόταν πάνω στὸ θυσιαστήριο, ὁ ἀρχιερεὺς ραν­τίζοντας καθάριζε τοὺς μολυσμένους ἀπὸ τὴν ἁμαρτία Ἰουδαίους καὶ τοὺς καταξίωνε νὰ συμμετέχουν στὴ λατρεία (Λε 4,3· 16,3· ᾿Αρ 19,1-20).

    Ὅταν ὅμως ἦρθε ὁ Χριστὸς σὰν ἀρχιερεύς, γιὰ νὰ χαρίσει τὰ μέλλοντα ἀ­γαθὰ στοὺς ἀνθρώπους ποὺ τὸν πίστεψαν, μπῆκε μία γιὰ πάντα στὰ ἅ­για. Καὶ μπῆκε διὰ μέσου τῆς μεγαλύτερης καὶ τελειότερης σκηνῆς, δηλαδὴ τοῦ σώματός του, ποὺ ἀλληγορεῖται ἐδῶ ὡς σκηνή, ποὺ δὲν κατα­σκευά­στη­κε μὲ ἀνθρώπινα χέρια, ἀλλὰ συνελήφθη στὴ γαστέρα τῆς παρθένου μὲ ὑπερφυσικὸ καὶ πνευματικὸ τρόπο καὶ ὄχι φυσικό. Ἐκεῖ, στὰ ἅγια τῶν ἁ­γίων, χρησιμοποιώντας ὄχι αἷμα τράγων καὶ μοσχαριῶν, ὅπως ὁ Ἰουδαῖος ἀρχιερεύς, ἀλλὰ τὸ δικό του αἷμα, πέτυχε ὄχι πρόσκαιρη ἀπολύτρωση τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ αἰώνια.

    Ὁ ἀπόστολος Παῦλος κάνει ἕναν ἁπλὸ συλλογισμό· ἂν τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ ἡ νερουλιασμένη στάχτη τῆς νεαρῆς ἀγελάδος ποὺ καιγό­ταν ὁλόκληρη πάνω στὸ θυσιαστήριο, ραντιζόμενα στοὺς μολυσμένους καὶ ἀκάθαρτους ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, πιστεύεται ὅτι καθαρίζουν ἀπὸ τὸ ρύπο τῆς ἁμαρτίας καὶ ἁγιάζουν τὰ σώματά τους, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ μετέχουν στὴ λατρεία, πόσο περισσότερο τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ πρόσφερε τὸν πεν­τα­κάθαρο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἑαυτό του, ὄχι μὲ τὴ φωτιὰ τοῦ θυσιαστηρίου, ἀλλὰ μὲ τὸ ἅγιο Πνεῦμα ποὺ κατοικοῦσε ὁλόκληρο μέσα του, θὰ καθα­ρί­σει τὴ συνείδησή σας ἀπὸ τὰ ἀκάθαρτα ἔργα τῆς ἁμαρτίας καὶ θὰ σᾶς ἀ­ξι­ώσει νὰ λατρεύετε ἐπάξια τὸ ζωντανὸ Θεό;

    Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὡς γνωστόν, ὅπως ἀναφέρει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου, πρὶν νὰ χυθεῖ πάνω στὸ σταυρό, πα­ρα­δόθηκε στοὺς μαθητάς, ὅταν ὁ Κύριος τὴ νύχτα, κατὰ τὴν ὁποία παρα­δι­νό­ταν στοὺς σταυρωτάς του, πῆρε ψωμὶ στὰ χέρια του, καὶ ἀφοῦ εὐχαρί­στη­σε, τὸ ἔκοψε σὲ κομμάτια καὶ εἶπε· Πᾶρτε καὶ φᾶτε, αὐτὸ εἶναι τὸ σῶμα μου ποὺ θυσιάζεται αὐτὴ τὴ στιγμὴ καὶ τεμαχίζεται γιὰ τὴ σωτηρία σας. Αὐ­τὸ ποὺ κάνω αὐτὴ τὴ στιγμὴ νὰ τὸ κάνετε καὶ σεῖς συνεχῶς, γιὰ νὰ θυ­μᾶ­στε τὴ θυσία ποὺ πρόσφερα γιὰ σᾶς πάνω στὸ σταυρό.

    Ἐπίσης πῆρε τὸ ποτῆρι, ἀφοῦ τελείωσε τὸ δεῖπνο, καὶ εἶπε· Αὐτὸ τὸ πο­τῆρι περιέχει τὸ αἷμα μου καὶ εἶναι ἡ νέα συμφωνία ποὺ γίνεται καὶ ἐ­πι­σφραγίζεται μὲ αὐτό. Νὰ κάνετε αὐτὸ τὸ πρᾶγμα πάντοτε, γιὰ νὰ θυμᾶ­στε ἐμένα καὶ τὴ θυσία μου. Καὶ θὰ κάνετε αὐτὴ τὴ θύμηση κάθε φορὰ ποὺ πίνετε ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἁγιασμένο ποτῆρι. Κάθε φορὰ ποὺ θὰ τρῶτε αὐτὸ τὸ ἁγιασμένο ψωμὶ καὶ θὰ πίνετε τὸ ἁγιασμένο αὐτὸ ποτῆρι θὰ διαγγέλ­λετε δημοσίως τὸ θάνατο τοῦ Κυρίου. Αὐτὴ ἡ ὁμολογία καὶ ἡ ἀνάμνηση θὰ γίνεται ἀσταμάτητα, μέχρι ποὺ νὰ ἔλθει ὁ Κύριος κατὰ τὴ Δευτέρα πα­ρου­σία του.

    Ὁ Κύριος, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, προειδο­ποί­η­σε· Ἀλήθεια ἀλήθεια σᾶς λέω, ἐὰν δὲν φᾶτε τὴ σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώ­που καὶ δὲν πιεῖτε τὸ αἷμα του, δὲν θὰ ἔχετε ζωὴ αἰώνια μέσα σας. Αὐτὸς ποὺ τρώει τὸ σῶμα μου καὶ πίνει τὸ αἷμα μου ἔχει ζωὴ αἰώνια. Καὶ ἐγὼ διαβεβαιώνω ὅτι θὰ τὸν ἀναστήσω ἐνδόξως κατὰ τὴν ἔσχατη ἡμέρα. Διότι ἡ σάρκα μου εἶναι ἀληθινὴ βρώση καὶ τὸ αἷμα μου ἀληθινὴ πόση. Αὐτὸς ποὺ τρώει τὴ σάρκα μου καὶ πίνει τὸ αἷμα μου μένει μέσα μου ἑνωμένος μαζί μου καὶ ἐγὼ μέσα του ἑνωμένος μαζί του.

    Καὶ ἀλλοῦ πάλι λέει ὁ Ἰωάννης· Τὸ αἷμα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶς κα­θα­ρί­ζει ἀπὸ κάθε ἁμαρτία… Σᾶς τὰ γράφω αὐτά, ἀγαπητά μου παιδιά, λέει, γιὰ νὰ μὴν ἁμαρτάνετε. Ἀλλ’ ἂν κάποιος ἁμαρτήσει ἀπὸ ἀδυναμία, δὲν πρέ­πει ν’ ἀπελπιστεῖ. Ἔχουμε συνήγορο καὶ μεσίτη τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ μπροστὰ στὸν Πατέρα, τὸν Ἰησοῦ ποὺ εἶναι δίκαιος. Αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς μὲ τὸ αἷμα του ἐξιλεώνει τὸ Θεὸ γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Καὶ ὄχι μόνο τὶς δικές μας ἀλλὰ καὶ ὄλου τοῦ κόσμου, ἀρκεῖ ὁ κόσμος νὰ τὸν πιστεύει.

    Δὲν χρειάζεται κανένα σχόλιο. Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου καὶ τοῦ ἀποστόλου Παύλου εἶναι σαφῆ καὶ μᾶς τὰ λένε ὅλα. Ἀρ­κεῖ ἐμεῖς ν’ ἀνταποκριθοῦμε.

    Ἀθανάσιος Γ. Σιαμάκης, ἀρχιμανδρίτης

(Δημοσίευσι 19/3/2010)