Λογοτεχνία καὶ λογοτεχνοκριτική
«᾿Επουράνια σκηνώματα» (βιβλιοπαρουσίασι)
Π. Β. Πάσχου, ᾿Επουράνια σκηνώματα, Ποιήματα δοκιμασίας μὲ τὰ πράγματα καὶ τὰ ὀνόματα. ᾿Εκδόσεις «Παρρησία», ᾿Αθήνα 2011, σχῆμα 17Χ24, σελ. 92.
῾Ο ὁμότιμος καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν Π. Β. Πάσχος ὑπηρέτησε καὶ 
συνεχίζῃ μέχρι σήμερα νὰ ὑπηρετῇ τόσο τὴν θεολογία ὅσο καὶ τὴν λογοτεχνία ἐξίσου πετυχημένα καὶ παραγωγικά. Καὶ στὴν μὲν θεολογία προήγαγε τοὺς κλάδους τῆς ἁγιολογίας καὶ τῆς ὑμνολογίας, κατήρτισε σημαντικὲς ἐργασίες, ὥπλισε μὲ ἐπιστημονικὲς γνώσεις ἑκατοντάδες φοιτητῶν, ποὺ σήμερα ὑπηρετοῦν τὴν ἐκκλησία καὶ τὴν ἐκπαίδευσι ὡς πτυχιοῦχοι τῆς θεολογίας, καὶ ἀνέδειξε πολλοὺς διδάκτορες, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴν σειρά τους παρέλαβαν τὴν σκυτάλη γιὰ τὴν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης καὶ τὴν ἀνάδειξι τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας ἐργαζόμενοι εἴτε στὸ πανεπιστήμιο εἴτε σὲ ἀνάλογες θέσεις. Στὴν δὲ λογοτεχνία καλλιέργησε τόσο τὸν πεζὸ λόγο (δοκίμιο καὶ διήγημα) ὅσο καὶ τὸν ποιητικό. Εἰδικὰ στὴν ποίησι ἔχει παρουσιάσει μέχρι τώρα 14 συλλογὲς καὶ ἔχει βραβευθῆ γιὰ τὸ ποιητικό του ἔργο 4 φορές· Κρατικὸ βραβεῖο (1979), βραβεῖο Λαιμοῦ (1985), βραβεῖο ᾿Ακαδημίας ᾿Αθηνῶν (1988), καὶ βραβεῖο Mathious (2000).
Κρατῶ στὰ χέρια μου τὴν νέα του ποιητικὴ συλλογή, 15η στὴν σειρά, μὲ τίτλο «᾿Επουράνια σκηνώματα» καὶ ὑπότιτλο «Ποιήματα δοκιμασίας μὲ τὰ πράγματα καὶ τὰ ὀνόματα». Χωρίζεται σὲ τρεῖς ἑνότητες· Α΄ Περιβεβλημένοι ἐσθῆτα εὐφροσύνης, Β΄ ᾿Εν αὐχμηρῷ τόπῳ καὶ ἀνύδρῳ, Γ΄ Μέσ᾿ ἀπὸ σκοτεινὰ ἐνδύματα. Κάθε ἑνότητα περιλαμβάνει 21 ποιητικὲς δημιουργίες, σύνολο 63 ποιήματα. Σὲ ὅλα ὑπάρχει ὁ γνώριμος ποιητικὸς λόγος τοῦ καθηγητοῦ Π. Β. Πάσχου· κατανοητὸς καὶ σαγηνευτικός, μὲ ἐσωτερικὸ ῥυθμό, σὲ γλῶσσα δημοτικὴ σμιλεμένη μὲ τὸν πλοῦτο τῆς παραδόσεως, μὲ πολλὲς εἰκόνες καὶ μεταφορὲς καὶ μὲ ἀκόμη περισσότερα πνευματικὰ μηνύματα καὶ προβληματισμούς.
Τὸ ἐξώφυλλο εἶναι φιλοτεχνημένο ἀπὸ τὸν πρωτοπρεσβύτερο καὶ ἁγιογράφο Χριστόδουλο Κ. Φεργαδιώτη, ἐνῷ οἱ βινιέτες ἀπὸ τὸν Πασχάλη Δουγαλῆ. Στὴν σελ. 4 ὁ ποιητὴς μὲ μία σημείωσί του μᾶς ἐνημερώνει ὅτι «στὴν ἔκδοσι αὐτοῦ τοῦ βιβλίου συνέβαλε οἰκονομικὰ κι ἕνας φίλος, ποὺ ἀγαπᾷ πολὺ τὴν ποίησι ἀλλὰ καὶ τὸ πουκάμισο τῆς ἀνωνυμίας. Τὸν εὐχαριστῶ».
Εὐχαριστοῦμε κι ἐμεῖς τὸν ἴδιο τὸν ποιητὴ πρῶτα, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀνώνυμο φιλότεχνο χορηγό του, διότι μᾶς χαρίζουν μία ἀνεκτίμητη εὐκαιρία ποιητικῆς δροσιᾶς καὶ πνευματικῶν ἀναμνήσεων μέσα στὴν σύγχρονη ἔρημο τῆς μνημονιακῆς καμίνου.
Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης
(symbole@mail.com)
«Χρονικὰ Δυτικῆς Μακεδονίας», παρασκευὴ 20/4/2012