῾Η πτῶσις
— Σήμερα μαῦρος οὐρανὸς κι ἡ φύσι ἀναστενάζει,
ὅλα τὰ ζῷα κλαίουσι καὶ τὰ φυτὰ λυποῦνται,
δίπλα μου παραστέκουσι κι ἀπαρηγόρητά ᾿ναι,
τ᾿ εἶδα μεγάλη συμφορά, καὶ οἱ χαρὲς μ᾿ ἀφῆκαν.
— Μή ᾿ναν ὁ ἥλιος ἔσβησε καὶ ὁ ἀπάνω κόσμος;
μή ᾿ναν ἡ γῆς ἐσείστηκε, καὶ σχίστηκαν τὰ ὄρη;
μή ᾿να τὰ ἄστρα ἔπεσαν καὶ χαλασμὸν ἐκάμαν;
— Μήτε ὁ ἥλιος ἔσβησε, μήτε ἡ γῆς ἐσείστη,
μήτε τὰ ἄστρα ἔπεσαν καὶ χαλασμὸν δὲν κάμαν,
μον᾿ ἔπεσε μιὰ κοπελιὰ στὸ ῥέμα τοῦ χειμάρρου.
— ῾Ο κόσμος εἶναι χείμαρρος, κι ἡ γνώμη του σὰ ῥέμα.
29/11/1985
(δημοσίευσις 19/1/2011)