08-06-08 (1)
Γνωρίζω ὅτι τὰ ὅσα λέγω ἀκούγονται συχνὰ παράξενα καὶ πρωτάκουστα, ὅτι ἐνδεχομένως «σκανδαλίζουν» κάποιους, ὅτι εἶναι «γροθιὰ στὸ στομάχι» γιὰ πολλὰ θέματα ποὺ τὰ θεωροῦμε κατεστημένα καὶ καθιερωμένα. λυποῦμαι γι᾿ αὐτό, δὲν ἔχω τέτοια πρόθεσι, οὔτε εἶχα σκοπὸ στὴν ζωή μου νὰ παίξω ἕναν τέτοιο ῥόλο· δὲν μπορῶ ὅμως συνειδησιακὰ καὶ νὰ σιωπήσω μπροστὰ στὴν λαθεμένη –κατὰ πῶς δείχνουν τὰ πράγματα– πορεία κάποιων θεμάτων καὶ καταστάσεων, ποὺ ἀφοροῦν τὴν πνευματικὴ ζωὴ τῆς ἐκκλησίας, εἴτε αὐτὴ ἐκφράζεται ὡς λειτουργικὴ τάξι εἴτε ὡς θεολογικὴ διδασκαλία εἴτε ἄλλως πως. γι᾿ αὐτὸ καταθέτω τὰ ὅποια στοιχεῖα διαθέτω καὶ τὰ ἐξ αὐτῶν προκύπτοντα συμπεράσματα.
... δὲν θέλω κατὰ βάθος νὰ δεχθῶ ὅτι ἡ ἐκκλησία ἔχει χάσει τὴν δυνατότητα νὰ διορθώνῃ τὰ ὅποια κακῶς κείμενα εἰσχωροῦν στὸ σῶμά της καὶ στὴν ζωή της. ἴσως εἶμαι ἐκτὸς πραγματικότητος, τὰ βλέπω τὰ πράγματα πολὺ θεωρητικὰ καὶ ἐξιδανικευμένα. πάντως διατηρῶ στὸ ἀκέραιον τὶς θέσεις ποὺ ἐξ ἀρχῆς καὶ μέχρι τώρα ἔγραψα..., καὶ συνεχίζω νὰ θεωρῶ ... τὴν καινοφανῆ καὶ καινότροπο συνήθεια ὡς ἀδικαιολόγητον ἀστοχίαν, καὶ μάλιστα τὸ θεωρῶ αὐτὸ ὡς ἤπιον χαρακτηρισμόν.
08-06-08 (2)
...τὰ ὅσα ἔγραψα στὸ προηγούμενον μήνυμά μου, ἀπολογούμενος τρόπον τινὰ γιὰ τὶς ἀπόψεις καὶ θέσεις ποὺ ἐκφράζω καὶ ἐνδεχομένως «σκανδαλίζουν» κάποιους τὰ ἔγραψα ἐξ ἀφορμῆς κυρίως ἄλλων μηνυμάτων (δημοσίων καὶ προσωπικῶν) ... καὶ θὰ τὰ ἀναρτοῦσα σὲ ἄλλο θέμα, ἀλλὰ βρῆκα εὐκαιρίαν καὶ τὰ ἔγραψα ἐδῶ. ἀπευθύνονται ........ <σὲ ὅσους> δὲν μὲ γνωρίζουν καὶ δὲν ἔχουν πολυχρόνιον συνεργασίαν μαζί μου. προετοιμάζω καὶ τὸ ἔδαφος γιὰ ὅσα θὰ γράψω καὶ ἀργότερα· ὄχι ὅτι ἔχω κάτι τὸ συγκεκριμένον, ἀλλὰ εἰκάζω ὅτι θὰ μοῦ δοθοῦν καὶ ἄλλες εὐκαιρίες, γιὰ νὰ ἐκφράσω τέτοια «ἐκρηκτικὰ συμπεράσματα»...
copyright 2008 Διονύσιος Μπιλάλης ᾿Ανατολικιώτης