Σελίδα 1 από 1

Λέξεων ἑρμηνεία

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Κυρ 02 Νοέμ 2008, 15:07:30
από Dionysios
ἀβελτερία ἀντὶ ἀβελτηρία
ἀγιοργίτικο ἢ ἁγιωργίτικο = εἶδος σταφυλῆς
ἀγονάτης = εἶδος σταφυλῆς
ἀδέρκια = ἀδέρφια (κυπριακὸν)
ἀετονύχι (τὸ) = εἶδος σταφυλῆς
ἀθάρι = ;
ἀθῆρι = εἶδος σταφυλῆς καὶ οἴνου
ἀκαιρικὸς = ἄκαιρος, μὴ ἐπίκαιρος
ἀκεσώδυνος = ῥύστης, σωτήρ, θεραπευτὴς ὀδυνῶν
ἀκροπελαγιὰ = ἡ ἀκρογιαλιὰ
'Αλεξανδρειανὸς ἀντὶ 'Αλεξανδρινὸς
ἀλεποῦ = εἶδος σταφυλῆς
ἀλλὰ (= ἀλὰ = alla)
ἀλλαξομουσιασμένος = ὁ ἀλλάξας τὸν πώγωνα αὐτοῦ
ἀλληλοελκόμενοι· μόνον εἰς πληθυντικὸν ἀριθμὸν
ἀνάβρα (=πηγὴ)
ἀναθυμῶντας = ἀναθυμούμενος
ἀνάλλακτος = ὁ μὴ ἀλλάξας
ἀναπόταμα = ἀντιθέτως πρὸς τὴν ῥοὴν ποταμοῦ
ἀνόμοιαστος = ἀνόμοιος
ἀντρειὰ = ἀνδρεία
ἀπέθαντος = ἀθάνατος
ἀπελτίκια = ;
ἀπνεύματος· ὀρθότερον τοῦ ἀπνευμάτιστος
ἀπογυρίζω = γυρίζω τελείως
ἀπολαύω = αἰσθάνομαι ἀπόλαυσιν, ὄχι ἀπολαμβάνω
ἀπόμονος = ἀπομονωμένος
ἀπόσωμα = συμπλήρωμα
ἀρακλινὸς = εἶδος ἀμπέλου
ἀρίφνητες (= ἀρίθμητες)
ἀρχιτεκτονημένος < ἀρχιτεκτονῶ (αε)
ἀσπροῦδι (τὸ) = εἶδος σταφυλῆς
ἄστραμμα < ἀστράφτω
ἀτόφυος ἀντὶ ἀτόφιος
αὐγὸ ἀντὶ ἀβγὸ
αὐτὶ ἀντὶ ἀφτὶ
αὐτιάζομαι (= ἀφουγκράζομαι)
ἀφὴ ἀντὶ ἁφὴ
ἀχάζω = ἠχῶ;
ἀψιμυθίωτος = ὄχι φτιαχτός, ἀμακιγιάριστος
κάντρο = κάδρο

Re: Λέξεων ἑρμηνεία

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Δευτ 18 Μάιος 2009, 09:56:41
από Dionysios
ξετινάζω· τὸ ῥῆμα ξετινάζω μὲ τὴν σημασία ἐξοντώνω, διαλύω, διασκορπίζω, ξεκάνω, ἐξολοθρεύω, ἐξαφανίζω, καὶ λοιπά, προέρχεται ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη· Ἔξοδος 14,27 «καὶ ἐξετίναξε Κύριος τοὺς Αἰγυπτίους μέσον τῆς θαλάσσης». πολλὲς λέξεις καὶ φράσεις ὑπάρχουν ποὺ θεωροῦνται σημερινές, λαϊκὲς ἢ ἀκόμη καὶ «μάγκικες», ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα προέρχονται ἀπὸ τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη. αὐτὸ συμβαίνει, διότι ἡ ῾Αγία Γραφὴ γράφτηκε ὄχι ἁπλῶς στὴν δημοτικὴ τῆς ἐποχῆς της ἀλλὰ καὶ στὴν τότε γλῶσσα τοῦ λαοῦ καὶ ὄχι τῶν λογίων καὶ γραμματισμένων, γράφτηκε στὴν πολὺ λαϊκὴ γλῶσσα.


copyright 2009 Διονύσιος Μπιλάλης ᾿Ανατολικιώτης

Re: Λέξεων ἑρμηνεία

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: Τρί 07 Ιούλ 2009, 19:51:38
από Dionysios
Οἱ χαρακτηρισμοὶ αἱρετικὸς καὶ ἄθεος εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουν καὶ θετικὴ σημασία. γιὰ παράδειγμα «ἄθεοι» χαρακτηρίζονταν πολὺ συχνὰ οἱ ἀρχαῖοι χριστιανοὶ στὶς ἀποφάσεις τῶν ῥωμαϊκῶν ἀρχῶν ποὺ τοὺς καταδίκαζαν σὲ θάνατο ἢ ἐξορία. καὶ εἶναι γνωστὸ ὅτι οἱ χριστιανοὶ τῶν πρώτων αἰώνων, στοὺς χρόνους τῶν φοβερῶν διωγμῶν, ἦσαν οἱ καλλίτεροι καὶ συνεπέστεροι χριστιανοὶ ὅλων τῶν ἐποχῶν.


copyright 2009 Διονύσιος Μπιλάλης ᾿Ανατολικιώτης