Συγχωρητικότης

[MTheodorakis]

«καὶ οὐκ ἐκδικᾶταί σου ἡ χείρ, καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· ἐγώ εἰμι Κύριος» (Λτ. ιθ’, 18). «ἐγὼ δὲ ἐν τῷ αὐτοὺς παρενοχλεῖν μοι ἐνεδυόμην σάκκον καὶ ἐταπείνουν ἐν νηστείᾳ τὴν ψυχήν μου, καὶ ἡ προσευχή μου εἰς κόλπον μου ἀποστραφήσεται. ὡς πλησίον, ὡς ἀδελφῷ ἡμετέρῳ οὕτως εὐηρέστουν· ὡς πενθῶν καὶ σκυθρωπάζων, οὕτως ἐταπεινούμην» (Ψ. λδ’, 33-34). «φύλασσε ἀκακίαν» (Ψ. λf’, 37), «ὁδοὶ δὲ μνησικάκων εἰς θάνατον» (Πρμ. ιβ’, 28), «ὃς δὲ μνησικακεῖ, παράνομος» (Πρμ. κα’, 24). «Ὁ ἐκδικῶν παρὰ Κυρίου εὑρήσει ἐκδίκησιν, καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ διατηρῶν διατηρήσει. ἄφες ἀδίκημα τῷ πλησίον σου, καὶ τότε δεηθέντος σου αἱ ἁμαρτίαι σου λυθήσονται. ἄνθρωπος ἀνθρώπῳ συντηρεῖ ὀργήν, καὶ παρὰ Κυρίου ζητεῖ ἴασιν; ἐπ᾿ ἄνθρωπον ὅμοιον αὐτῷ οὐκ ἔχει ἔλεος, καὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ δεῖται; αὐτὸς σὰρξ ὢν διατηρεῖ μῆνιν, τίς ἐξιλάσεται τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ; μνήσθητι τὰ ἔσχατα καὶ παῦσαι ἐχθραίνων, καταφθορὰν καὶ θάνατον, καὶ ἔμμενε ἐντολαῖς. μνήσθητι ἐντολῶν καὶ μὴ μηνίσῃς τῷ πλησίον, καὶ διαθήκην ῾Υψίστου καὶ πάριδε ἄγνοιαν» (Σρ. κη’, 1-7), «καί ἕκαστος τὴν κακίαν τοῦ πλησίον αὐτοῦ μὴ λογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν...διότι ταῦτα πάντα ἐμίσησα, λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Ζχ. η’, 17).


«καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν...ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν» (Μτ. f’, 12, 15). «Τότε προσελθὼν αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, ποσάκις ἁμαρτήσει εἰς ἐμὲ ὁ ἀδελφός μου καὶ ἀφήσω αὐτῷ; ἕως ἑπτάκις; λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· Οὐ λέγω σοι ἕως ἑπτάκις ἀλλ' ἕως ἑβδομηκοντάκις ἑπτά» (Μτ. ιη’, 21-22)· «πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν...ὅτι αὐτὸς χρηστός ἐστιν ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς...ἀπολύετε, καὶ ἀπολυθήσεσθε» (Λκ. f’, 35, 37), «ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔλεγε· Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λκ. κγ’, 34), «διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ» (Ρμ. ιε’, 7). «Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται...οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν...πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει» (Α’ Κρ. ιγ’, 4, 5, 7). «τῇ κακίᾳ νηπιάζετε» (Α’ Κρ. ιδ’, 20), «γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ὑμῖν» (Ἐφ. δ’, 32). «Ἐνδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ, ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς, ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ Κύριος ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω καὶ ὑμεῖς» (Κολ. γ’, 12-13)· «ἀντέχεσθε τῶν ἀσθενῶν, μακροθυμεῖτε πρὸς πάντας. ὁρᾶτε μή τις κακὸν ἀντὶ κακοῦ τινι ἀποδῷ, ἀλλὰ πάντοτε τὸ ἀγαθὸν διώκετε καὶ εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς πάντας» (Α’ Θεσ. ε’, 14-15). «ἡμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβήκαμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν, ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελφούς· ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν μένει ἐν τῷ θανάτῳ. πᾶς ὁ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνος ἐστί, καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν αὐτῷ μένουσαν» (Α’ Ἰω. γ’, 14-15).

[MTheodorakis]

Ὑποδείγματα συγχωρητικότητας εἶναι οἱ βίοι τῶν Ἰωσήφ παγκάλου, Μοδέστου Ἱεροσολύμων καὶ Διονυσίου Αἰγίνης.

[Dionysios]

Ὑποδείγματα συγχωρητικότητας εἶναι οἱ βίοι τῶν Ἰωσήφ παγκάλου, Μοδέστου Ἱεροσολύμων καὶ Διονυσίου Αἰγίνης.

Μανόλη, δὲν γνωρίζω τὸν βίο τοῦ Μοδέστου ᾿Ιεροσολύμων καὶ δὲν ξέρω σὲ τί ἀναφέρεσαι. μήπως μπορεῖς νὰ δώσῃς κάποια στοιχεῖα;

[MTheodorakis]

«Ὅπως δὲ ἦν συμπαθὴς ἐδήλωσε τὸ συμβὰν εἰς τοὺς τὴν ποίμνην αὐτοῦ συλῆσαι ἐπιχειρήσαντας. Οὔ μόνον γὰρ αὐτοὺς ἀορασίᾳ κρατηθέντας τοῦ πάθους ἀπήλλαξεν, ἀλλὰ καὶ κριὸν ἕνα ἐπιδοὺς ἀπέλυσεν, ἐπειπὼν, ὡς ἄν μὴ ὦσι μάτην ἠγρυπνηκότες» (συναξάριο ἁγίου Σπυρίδωνος (+348)).

«Οἱ δὲ τοῦ ἀργυροκόπου υἱοί...πωλοῦσι τοῦτον ὡς δοῦλον ἀπίστῳ ἀνδρί, παρ’ οὗ μυρία ὑπέστη δεινὰ ἐφ’ ὅλοις ἔτεσιν ἐπτά...καὶ τοὺς τοῦ ἀργυροκόπου παῖδας, τοῖς Ἱεροσολύμοις ἐπιδημήσαντας δι’ ἐμπορείαν, τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ αὐτὸν ἀπεμπολήσαντας, (ἠγνόησαν γὰρ αὐτὸν ἀρχιερέα γεγονέναι τῆς πόλεως) οὐ μόνον οὐκ ἠμύνατο, ὧν εἰς αὐτὸν διεπράξαντο, ἀλλὰ καὶ ἀσπασίως δεξιωσάμενος, φιλοφρόνως ἐξένισε, καὶ μεγαλοπρεπῶς εὐηργέτησεν» (συναξάριο ἁγίου Μοδέστου Ἱεροσολύμων (+633)).