MTheodorakis έγραψε:Οἱ ᾿Ιουδαῖοι τότε καὶ ὁ «νῦν» λαὸς τοῦ Κυρίου ὁπωσδήποτε ἀναγνωρίζει καὶ τιμᾶ τὸν νικητὴ Κύριό του...
Οἱ ᾿Ιουδαῖοι τότε δὲν τὸν ἀναγνώρισαν οὔτε τὸν τίμησαν ὡς νικητὴ ἀλλὰ ὡς μεγάλο προφήτη καὶ ὡς μελλοντικὸ βασιλέα τους καὶ ἐλευθερωτή τους ἀπὸ τὸν ῥωμαϊκὸ ζυγό. μετὰ τὴν διάψευσι τῶν παχυλῶν καὶ ἐπιγείων προσδοκιῶν τους 6 ἡμέρες ἀργότερα οἱ ἴδιοι ἐκραύγαζαν «σταύρωσον, σταύρωσον αὐτόν». ἀσφαλῶς αὐτὴ ἡ ἐπιπόλαιη στάσις τῶν ᾿Ιουδαίων δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτελέσῃ θέμα χριστιανικῆς καὶ μάλιστα δεσποτικῆς ἑορτῆς.
Οἱ λίγοι πιστοὶ στὸν ᾿Ιησοῦ ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ χριστιανοί, ὁ νῦν ᾿Ισραήλ, ὁ νέος λαὸς τοῦ Κυρίου ἀσφαλῶς ἀναγνωρίζομε καὶ τιμοῦμε τὸν Κύριο ὡς νικητή· ἀλλὰ ὡς νικητὴ τίνος; σὲ ποιό σημεῖο τοῦ ἑορτολογικοῦ θέματος τῆς κυριακῆς τῶν βαΐων φαίνεται ὁ Κύριος νὰ νικᾷ κάτι (τὸν διάβολο, τὸν κόσμο, τὴν ἁμαρτία, ἢ τὸ θάνατο); ὁ Κύριος παρουσιάζεται τιμώμενος, ἀλλὰ δὲν παρουσιάζεται ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο τιμᾶται.
MTheodorakis έγραψε:...φωνῇ μεγάλῃ περὶ πασῶν ὧν εἶδον δυνάμεων...
Ποιές εἶναι οἱ «δυνάμεις» (μεγάλα καὶ δυνατὰ καὶ παράδοξα σημεῖα) ποὺ εἶδε ὁ ὄχλος καὶ γιὰ τὶς ὁποῖες τιμᾷ τὸν ᾿Ιησοῦ μὲ ἰσχυρὰ φωνή; δὲν παρουσιάζονται στὴν κυριακὴ τῶν βαΐων.
῾Ο λόγος τῆς θριαμβευτικῆς ὑποδοχῆς τοῦ ᾿Ιησοῦ παρουσιάστηκε τὸ προηγούμενο σάββατο καὶ εἶναι ἡ ἀνάστασις τοῦ τετραημέρου Λαζάρου. τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς λειτουργίας εἶναι ἡ συνέχεια τοῦ εὐαγγελίου τοῦ σαββάτου τοῦ Λαζάρου. ἡ κυριακὴ τῶν βαΐων εἶναι ἡ μεθέορτος τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου. τὸ ἑορτολογικό της θέμα εἶναι οἱ καταθέσεις τῶν αὐτοπτῶν μαρτύρων τῆς παραδόξου ἀναστάσεως τοῦ φίλου τοῦ ᾿Ιησοῦ. οἱ μάρτυρες τῶν ὁποίων οἱ καταθέσεις καὶ διαβεβαιώσεις παρουσιάζονται εἶναι οἱ ἑξῆς·
1) ὁ ἴδιος ὁ ἀνεστημένος Λάζαρος ποὺ παρευρισκόταν στὸ δεῖπνο μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους,
2) ἡ ἀδελφή του Μάρθα ποὺ διακονοῦσε στὸ εὐχαριστήριο δεῖπνο,
3) ἡ ἄλλη ἀδελφή του ἡ Μαρία, ποὺ ἐμύρωσε μὲ πανάκριβο μύρο τὰ πόδια τοῦ εὐεργέτη τους,
4) οἱ συμπαριστάμενοι μαθηταὶ τοῦ Κυρίου,
5) ὁ πολὺς ὄχλος, ποὺ συμπαθοῦσε τὸν ᾿Ιησοῦ καὶ ἦρθε γιὰ νὰ δῇ τὸν ἀνεστημένο Λάζαρο καὶ ποὺ τὴν ἑπόμενη ἡμέρα αὐθορμήτως ξέσπασε σὲ ζητωκραυγές,
6) πᾶσα ἡ πόλις ᾿Ιεροσόλυμα, ἡ ὁποία «ἐσείσθη» ἀπὸ τὰ πρωτάκουστα γεγονότα,
7) οἱ παρευρισκόμενοι ἐχθροὶ τοῦ ᾿Ιησοῦ ἀρχιερεῖς καὶ γραμματεῖς, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀμφισβήτησαν οὔτε κατ᾿ ἐλάχιστον τὸ γεγονὸς τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου, ἀλλὰ τυφλωμένοι ἀπὸ τὸν φθόνο τους σχεδίαζαν τὴν δολοφονία τοῦ Λαζάρου (διότι τοὺς ἐνωχλοῦσε ἀφόρητα ἡ παρουσία του, ἄρα ἦταν πράγματι ἀνεστημένος, καὶ αὐτὸ δὲν μποροῦσαν νὰ τὸ ἀντιμετωπίσουν), ἐνῷ προσπάθησαν μὲ κομπλεξικὸ καὶ ἀστεῖο τρόπο νὰ σταματήσουν τὶς ἐκδηλώσεις τοῦ πλήθους· ἔφτασαν μέχρι τοῦ σημείου νὰ ζητήσουν τὴν συνεργασία τοῦ ἴδιου τοῦ ᾿Ιησοῦ! ἡ μαρτυρία τους εἶναι ἡ σημαντικώτερη ἀπὸ ὅλες γιὰ τὴν ἐπιτελεσθεῖσα ὑπὸ τοῦ Κυρίου «δύναμιν».
Αὐτὸ εἶναι τὸ βασικὸ ἑορτολογικὸ θέμα τῆς κυριακῆς τῶν βαΐων καὶ ὄχι τὸ γαϊδουράκι, οἱ δάφνες καὶ τὰ βάγια τῶν φοινίκων, στὰ ὁποῖα ἐπικεντρώνονται συνήθως πολλοὶ ἱεροκήρυκες. δεῖγμα καὶ τοῦτο ὅτι δυστυχῶς σήμερα συχνὰ δὲν κατανοοῦμε τί γιορτάζουμε, δὲν κατανοοῦμε ποιό εἶναι τὸ νόημα τῆς ἐν τῷ ναῷ λατρευτικῆς μας συνάξεως.
῞Οτι ἡ αὐτὴ ἡ κυριακὴ εἶναι ἡ μεθέορτος, τὸ δὲ σάββατον ἡ κυρία ἡμέρα τῆς ἑορτῆς, φαίνεται τόσο ἀπὸ τὸ τρίτο ἀντίφωνο τῆς κυριακῆς, ποὺ ἔχει ἐφύμνιον τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ σαββάτου «Τὴν κοινὴν ἀνάστασιν», ὅσο καὶ ἀπὸ τὸ ὅτι μετὰ τὴν κοινωνία τῶν πιστῶν, εἰς τὸ «Σῶσον, ὁ θεός, τὸν λαόν σου» ψάλλεται πάλι τὸ ἀπολυτίκιον τῆς κυρίας ἑορτῆς, δηλαδὴ τὸ «Τὴν κοινὴν ἀνάστασιν» καὶ ὄχι τὸ «Συνταφέντες σοι».
῾Η κυριακὴ τῶν βαΐων λοιπὸν δὲν ἔχει ἰδιαίτερο ἑορτολογικὸ θέμα, ἀλλ᾿ ἀποτελεῖ συνέχεια καὶ ἐπέκτασι τοῦ πρὸ αὐτῆς σαββάτου.
copyright 2010· Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης