symbole.gr

«Χαῖρε κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη» (Λκ. α’,28). «οὐκ ἔστι χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν, εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς» (Ἡσ. νζ’, 21), «ὅτι ᾔσχυναν χαρὰν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων» (Ἰωὴλ α’, 12). «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε» (Φλ. δ’, 4), «πιστεύοντες ἀγαλλιᾶσθε χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καὶ δεδοξασμένη» (Α’ Πτ. α’, 8), «οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (Ρμ . ιδ’, 17), «αἰτεῖτε καὶ λήψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ἡμῶν ᾖ πεπληρωμένη» (Ἰω. ιf’, 24).

Στὶς θεομητορικὲς ἑορτὲς τὰ ἀπολυτίκια συχνὰ περιέχουν τὴν λέξι «χαρὰ» ἢ τὸ ῥῆμα «χαίρω» («Χαῖρε, κεχαριτωμένη») ἢ κάποια ὁμόλογη λέξι ὅπως «εὐαγγέλιον» καὶ «εὐαγγελίζεσθαι» (ἡ καλὴ ἀγγελία = «εὐαγγελία» εἶναι πάντοτε πρόξενος χαρᾶς). βλέπε τὰ ἀπολυτίκια τῆς 1ης καὶ τῆς 8ης σεπτεμβρίου, τῆς 21ης νοεμβρίου, τῆς 9ης δεκεμβρίου, τῆς κυριακῆς μετὰ τὰ χριστούγεννα, τῆς 2ας φεβρουαρίου, τῆς 25ης μαρτίου, καὶ τὰ κοντάκια τῆς παρασκευῆς τῆς διακαινησίμου καὶ τῆς 2ας ἰουλίου.



copyright 2009 Διονύσιος Μπιλάλης ᾿Ανατολικιώτης

«ἴδε γαστέρα, οὐρανοῦ πλατυτέραν» (ἁγίου Πρόκλου Κωνσταντινουπόλεως (+446) Εἰς τὸ ἅγιον Πάσχα, καὶ εἰς τὸ Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος ἔκδ. P.G. τ. 65 στ. 804b· πρβλ. κάθισμα θεοτοκίον πλ. δ' ἤχου Ἐπὶ σοὶ χαίρει...).

«Οὐδεὶς γὰρ ὁ σωζόμενος εἰ μὴ διὰ σοῦ παναγία» (Γερμανοῦ Α' Κωνσταντινουπόλεως (+733) Εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ σεβασμίου ναοῦ τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ εἰς τὰ ἅγια σπάργανα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔκδ. P.G. τ. 98 στ. 380b).

«Χαίροις τῆς ἀκαταλήπτου χαρᾶς γεννήτρια» (Ἀνδρέου Κρήτης (+740) Εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸν ἔκδ. P.G. τ. 97 στ. 896b).

«Ποῦ ἐκατοικοῦσεν αὐτὴ ἡ κόρη; Σὲ μιὰ σκηνή![*]...Ἀπέδειξεν ὅτι τὰ ταπεινὰ ὀρέγεται ἡ θεότης»

(ἁγίου Ἀνθίμου ἐν Χίῳ (+1960), Διδαχὲς πνευματικὲς τ. 2 (2001) σ. 206).

[*] Πρβλ. κοντάκιον Εὐαγγελισμοῦ: Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς λαβὼν ἐν γνώσει, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Ἰωσήφ...