Συναπτὴ πρὸ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου

[MTheodorakis]

Πρὸ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ ὄρθρου «ὁ ἱερεὺς ποιεῖ μικρὰν συναπτήν. Εἶτα Ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι ἡμᾶς»
(χφ. Σινὰ 1097 σιναϊτικὸ τυπικὸ τοῦ ἔτους 1214 φ. 24r· ὁμοίως χφφ. Βατοπεδίου 1202 ΤΑΣ ιγ’ αἰ. φφ. 5v, 185v, Ἐθνικῆς βιβλιοθήκης Βουλγαρίας 56 ΤΑΣ ιδ’ αἰ. φ. 9r, Λειμῶνος 88 ΤΑΣ ιδ’ αἰ. φ. 4v, 134 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1428-1429 φ. 4r, Ἱεροσολύμων 311 τυπικὸ ιστ’ αἰ. ἔκδ. Dmitrievskij τ. 3 σ. 349, ΤΑΣ κεφ. β’).


Ὁμοίως κατὰ τὴν ἀκολουθία τῶν ἁγίων παθῶν πρὸ τοῦ α’ Εὐαγγελίου, τῆς «διαθήκης»:

«γίνεται εὐχὴ καὶ λέγεται Εὐαγγέλιον»
(χφφ. Σινὰ 735 τριῴδιο ι’ αἰ. φ. 178r καὶ 736 τριῴδιο τοῦ ἔτους 1028. πρβλ. «εὐχὴ συναπτή» (ὑποτύπωσις Στουδίου θ’ αἰ. ἔκδ. Dmitrievskij τ. 1 σ. 238, Dmitrievskij τ. 1 σσ. 41, 47, 57, 137, κ. ἄ.)).

«συναπτὴ καὶ εὐθέως Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι»
(χφ. Μ. Λαύρας Δ-45 τριῴδιο ια’ αἰ. φ. 300r).

«συναπτὴ καὶ λέγει ὁ ἱερεὺς Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι»
(χφφ. Λειμῶνος 31 τριῴδιο ιβ’ αἰ. φ. 95v, Μ. Λαύρας Γ-5 ΤΑΣ ιβ’ αἰ. φ. 131v, Σινὰ 1095 ΤΑΣ ιβ’ αἰ. φ. 131r-v, Σινὰ 1096 ΤΑΣ ιβ’ αἰ. φ. 178v, Σινὰ 1097 φ. 47r-v• ὁμοίως τυπικὸ Ναοῦ Ἀναστάσεως τοῦ 1122 σσ. 46, 116).

«συναπτὴ μικρὰ παρὰ τοῦ ἱερέως Ἔτι καὶ ἔτι Ἀντιλαβοῦ Τῆς παναγίας καὶ εὐθὺς ἐκφώνησις Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι»
(χφφ. Βατοπεδίου 1202 ΤΑΣ ιγ' αἰ. φ. 107r, Ἐθνικῆς βιβλιοθήκης Βουλγαρίας 56 φ. 241r, Λειμῶνος 88 φ. 197r).

«συναπτὴ μικρὰ καὶ ἐκφωνεῖ ὁ ἱερεὺς Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι»
(ΤΑΣ κεφ. μγ’, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. μβ’).