Σύμβολον τῆς πίστεως

[MTheodorakis]

«Πιστεύομεν εἰς ἕνα Θεὸν...Ὁμολογοῦμεν...Προσδοκῶμεν...» (ὅρος β' οἰκουμενικῆς συνόδου) ὁμολογεῖ ἡ ἐκκλησία στὸ μυστήριο τῆς συνάξεως-λειτουργίας-κοινωνίας. «Στὴ θεία λειτουργία βγαίνομε ἀπὸ τὸ ἄτομό μας καὶ ἐρχόμαστε ἱεραρχικὰ συντεταγμένοι σὲ σῶμα Χριστοῦ»(Ἰ. Φουντούλη Ἀπαντήσεις τ. Δ' σ. 159) προσφέροντας «τὴν ἁγίαν ἀναφορὰν» καὶ τὴν Κυριακὴ προσευχὴ σὲ πληθυντικὸ ἀριθμό.

[Dionysios]

῞Οταν εἰσήχθη τὸ σύμβολον τῆς πίστεως στὴν λειτουργία οἱ ῥηματικοὶ τύποι ἦσαν στὸν πληθυντικὸ ἀριθμὸ ἢ ἤδη εἶχαν μετατραπῆ στὸν ἑνικό; ὑπάρχουν μαρτυρίες;

[MTheodorakis]

Δὲν γνωρίζω.

[Dionysios]

Οὔτε ἐγὼ τὸ γνωρίζω, ἀλλὰ εἶναι ἕνα ἐρώτημα ποὺ ἂν τὸ ἔχουν οἱ ἐρευνητὲς ὑπόψει τους, ἴσως ὁδηγηθοῦν στὴν ἀπάντησί του, ἂν δὲν ἔχῃ δοθῆ ἤδη, κι ἐμεῖς ἁπλῶς τὴν ἀγνοοῦμε.

[MTheodorakis]

«καθὼς καὶ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκει τὸ Σύμβολον· ''Πιστεύομεν εἰς ἕνα θεὸν Πατέρα παντοκράτορα...''» (Ἰ. Δαμασκηνοῦ (+ 749-750) Περὶ πίστεως κατὰ τῆς αἱρέσεως τῶν Νεστοριανῶν ἔπος ἀκριβέστατον §34, 35 ἔκδ. Ε.Π.Ε. τ. 4 σ. 304· ὁμοίως §41 σ. 316).