Τροποποίηση στίχων

[MTheodorakis]

Ἡ πρακτικὴ τῆς τροποποίησης γραφικῶν στίχων τῆς ἀκολουθίας ἀνάλογα μὲ τὸ νόημα τῆς ἡμέρας ἀποτελεῖ ἐκκλησιαστικὴ παράδοση, ὅπως διαπιστώνεται ἀπὸ τὰ παρακάτω παραδείγματα:

Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν τῷ βασιλεῖ ἡμῶν Θεῷ (Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ (ψ. 94, 6)).


ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΑ

Τρίτης ἑσπέρας:
Τὸ ἔλεός σου Κύριε καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου (τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου (ψ. κβ’, 6)).

Παρασκευῆς ἑσπέρας:
Ὁ Θεός, ἀντιλήπτωρ μου εἶ, τὸ ἔλεός σου προφθάσει με (τὸ ἔλεος αὐτοῦ προφθάσει με... ὁ Θεός, ἀντιλήπτωρ μου εἶ (ψ. νη’ 18, 11)).

Τὶς Θεὸς μέγας, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεός, ὁ ποιῶν θαυμάσια μόνος (τίς Θεὸς μέγας ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν; σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια (ψ. οf’ 14-15)).

ΚΑΤΑΞΙΩΣΟΝ

Εὐλογητὸς εἶ, Δέσποτα, συνέτισον μὲ τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου (εὐλογητὸς εἶ, Κύριε· δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου (ψ. ριη’ 12)).


ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟΣΤΙΧΩΝ

Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν (Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτοῦ (ψ. ιη’ 5)).

Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ (Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ (ψ. ριε' 6)).

Πεφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει (Πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσουσιν (ψ. 91, 14)).


ΜΕΓΑΣ ΑΓΙΑΣΜΟΣ

Στίχος ἀλληλουιαρίου:
Ὁ Θεὸς τῆς δόξης ἐβρόντησεν ἐπὶ τῶν ὑδάτων (φωνὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων, ὁ Θεὸς τῆς δόξης ἐβρόντησε (ψ. κη’ 3)).


ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ

Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός:
Τὸν δὲ φόβον ὑμῶν οὐ μὴ φοβηθῶμεν, οὐδ' οὐ μὴ ταραχθῶμεν. Κύριον δὲ τὸν Θεὸν ἡμῶν, αὐτὸν ἁγιάσωμεν, καὶ αὐτὸς ἔσται ἡμῖν φόβος. Καὶ ἐὰν ἐπ' αὐτῷ πεποιθὼς ᾧ ἔσται μοι εἰς ἁγιασμόν (τὸν δὲ φόβον αὐτοῦ οὐ μὴ φοβηθῆτε, οὐδ᾿ οὐ μὴ ταραχθῆτε· Κύριον αὐτὸν ἁγιάσατε, καὶ αὐτὸς ἔσται σου φόβος. καὶ ἐὰν ἐπ᾿ αὐτῷ πεποιθὼς ἦς, ἔσται σοι εἰς ἁγίασμα (Ἡσ. η’ 12-14))...Καὶ πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ' αὐτῷ, καὶ σωθήσομαι δι' αὐτοῦ (καὶ πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ᾿ αὐτῷ (Ἡσ. η’ 17)).


ΕΙΣΟΔΙΚΑ

Φώτων καὶ Βαΐων:
Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν (εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· εὐλογήκαμεν ὑμᾶς ἐξ οἴκου Κυρίου. Θεὸς Κύριος καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν (ψ. ριζ’ 26-27)).

Εὐαγγελισμοῦ:
Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν (εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τὸ σωτήριον αὐτοῦ (ψ. 95, 2)).

Μεταμορφώσεως (νεώτερο):
Ὅτι παρά σοί πηγή ζωῆς, Κύριε, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς (ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς (ψ. λε’ 10)).


ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Σαββάτου:
Μακάριοι οὓς ἐξελέξω, καὶ προσελάβου Κύριε, καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεὰν καὶ γενεάν (μακάριος ὃν ἐξελέξω καὶ προσελάβου... καὶ τὸ μνημόσυνόν σου εἰς γενεὰν καὶ γενεάν (ψ. ξδ’ 5 καὶ ψ. ρα’13)).

1ης Σεπτεμβρίου:
Εὐλόγησον τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου, Κύριε (εὐλογήσεις τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου (ψ. ξδ’ 12)).

Μεταμορφώσεως:
Ἐν τῷ φωτὶ τῆς δόξης τοῦ προσώπου σου, Κύριε, πορευσόμεθα εἰς τὸν αἰῶνα (Κύριε, ἐν τῷ φωτὶ τοῦ προσώπου σου πορεύσονται καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται ὅλην τὴν ἡμέραν (ψ. πη’ 16-17)).

Δευτέρας τοῦ ἁγίου Πνεύματος:
Τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν μὴ ἀντανέλῃς ἀφ’ ἡμῶν φιλάνθρωπε δεόμεθα (τὸ πνεῦμά σου τὸ ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ᾿ ἐμοῦ (ψ. ν’, 13)).

[MTheodorakis]

Προκείμενο ἀναστάσιμου ἑωθινοῦ εὐαγγελίου πλ. α' ἤχου

Ἀνάστηθι Κύριε ὁ Θεός μου, ὅτι σὺ βασιλεύεις εἰς τοὺς αἰῶνας (Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός μου...Κύριος βασιλεὺς εἰς τὸν αἰῶνα (ψ. θ' 33, 37)).

Στίχ. Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου (ψ. θ' 1).