Εἴσοδος ἑσπερινοῦ

[MTheodorakis]

Πρὸ τῆς εἰσόδου ὁ διάκονος «χαράξας σταυρὸν μετὰ τοῦ θυμιατοῦ» (ΤΑΣ κεφ. β', εὐχολόγιο J. Goar ἔκδ. 1730 σ. 3), καὶ ὄχι «ὑψῶν τὸ θυμιατὸν, ἕως κεφαλῆς» (Ἱερατικὸν ἔκδ. 1987 σ. 9) ἐκφωνεῖ· Σοφία. Ὀρθοί.

[Maximos]

Πρὸ τῆς εἰσόδου ὁ διάκονος «χαράξας σταυρὸν μετὰ τοῦ θυμιατοῦ» (ΤΑΣ κεφ. β', εὐχολόγιο J. Goar ἔκδ. 1730 σ. 3), καὶ ὄχι «ὑψῶν τὸ θυμιατὸν, ἕως κεφαλῆς» (Ἱερατικὸν ἔκδ. 1987 σ. 9) ἐκφωνεῖ· Σοφία. Ὀρθοί.

Αὐτό γράφει καί ὁ π. Κων. Παπαγιάννης στό νέο Ἱερατικό· «ὁ διάκονος χαράττει σταυρὸν διὰ τοῦ θυμιατοῦ».
Ἐγώ πάντως ἀπό ἀτομική λογική ἐπεξεργασία ἔλεγα στούς διάκους νά μήν σταυρώνουν, διότι δέν εὐλογοῦν οἱ διάκοι (ἀφοῦ τό ἔβλεπα ὡς εὐλογία). Ὁ τελευταῖος διάκονος ὅμως μοῦ ἔδειξε τό νέο Ἱερατικόν...
Στό ἴδιο ὅμως, καί ἐντός παρενθέσεως, ὁ π. Κων. Παπαγιάννης γιά τήν περίπτωση εἰσόδου στόν ἑσπερινό μέ Εὐαγγέλιο σημειώνει: (ἤ ὑψοῖ τὸ ἱερόν Εὐαγγέλιον). Τό ἴδιο καί στή θ. λειτουργία. Φαίνεται γιά τόν λόγο πού ἀνέφερα· ὅπως δέν σταυρώνει (ὁ διάκονος) μέ τό Εὐαγγέλιο μετά τήν ἀνάγνωση του, ἀλλά αὐτό τό κάνει ὁ ἱερεύς ἤ ὁ ἀρχιερεύς μετά τήν παράδοση σ᾿ αὐτόν τοῦ Εὐαγγελίου ἀπό τόν διάκονο.
Τί λές;

[MTheodorakis]

Τὸ σταυροειδὲς διακονικὸ θυμίαμα εἶναι παλαιὰ παράδοση (Dmitrievskij τ. 1 σσ. 612-613, τ. 2 σ. 135, Π. Τρεμπέλα Αἱ τρεῖς λειτουργίαι σ. 205, εὐχολόγιο Goar σ. 7, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. 96).

[Maximos]

Τὸ σταυροειδὲς διακονικὸ θυμίαμα εἶναι παλαιὰ παράδοση (Dmitrievskij τ. 1 σσ. 612-613, τ. 2 σ. 135, Π. Τρεμπέλα Αἱ τρεῖς λειτουργίαι σ. 205, εὐχολόγιο Goar σ. 7, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. 96).

Γιά τό ὅτι «ὁ διάκονος χαράττει σταυρὸν διὰ τοῦ θυμιατοῦ» στό «Σοφία· ὀρθοί» ἔχω πεισθεῖ. Καί ἡ μάννα μου ὅταν θυμιάζει στό σπίτι σταυρόν χαράττει. Ἄλλωστε ἀπό τό προηγούμενο μήνυμά μου, μοῦ εἶχε ἔρθει στό νοῦ τό «Σταυρὸν χαράξας Μωσῆς».
Ἀλλά τώρα θέτεις τό θέμα τοῦ σταυροειδοῦς θυμιάματος ὑπό διακόνου ἤ ἱερέως. Θά χαιρόμουν ἄν —καί χωρίς νά εἶσαι λειτουργός— θά μποροῦσες αὐτό νά μοῦ τό δείξεις πῶς γίνεται, εἰδικά στήν ἀναφορά τοῦ 96 κεφ. τῶν Ἀπορουμένων γιά τό σταυροειδές θυμίαμα ἐπί τῶν πλευρῶν τῆς Ἁγίας Τραπέζης. Νά εἶσαι καλά!
ΥΓ. Προκαταβολικά σοῦ λέω ὅτι αὐτό εἶναι ἀνεφάρμοστο σήμερα. Προϋποθέτει παράδοση «πρὸ πολλοῦ ἐξίτηλον γενομένην».

[Dionysios]

Νὰ διατυπώσω κι ἐγὼ τὴν ἐρώτησί μου. παλαιότερα συζητούσαμε γιὰ τυχὸν μαρτυρίες καὶ ἐνδείξεις στὴν ἀρχαία λειτουργικὴ παράδοσι ὅτι ὁ διάκονος τελοῦσε κάποιες πράξεις καὶ κάποια καθήκοντα, ἀπὸ τὰ ὁποῖα φαινόταν ὅτι εἶχε ἱερωσύνη καὶ ἀντιμετωπιζόταν ἀνάλογα· δηλαδὴ ὁ πρῶτος βαθμὸς τῆς ἱερωσύνης λειτουργικὰ ἦταν ἐμφανής ὡς ἱερωσύνη, ἐνῷ σήμερα αὐτὸ εἶναι ἐν πολλοῖς δυσδιάκριτο. τὸ θέμα τῆς σταυροειδοῦς θυμιάσεως θὰ μπορούσαμε νὰ τὸ ἐντάξωμε στὶς μαρτυρίες ἱεροπραξιῶν τοῦ διακόνου ἢ δὲν ἔχει σχέσι;

[MTheodorakis]

Δὲν πρέπει νὰ ἐξαντλεῖται ἡ εὐωδία τοῦ θυμιάματος μὲ παράτυπη (Ἀρχιερατικὸ Μεγάλης Ἐκκλησίας ιε’ αἰ. ἔκδ. Dmitrievskij τ. 1 σ. 165, χφ. Μονάχου Bayerische Staatsbibliothek gr. 345 τοῦ ἔτους 1598 Διάταξη ἱεροδιακονίας Φιλοθέου Κοκκίνου (1342-1347) φ. 50r, Εὐχολόγιον J. Goar ἐκδ. 1647 σ. 4, 1730 σ. 3, Εὐχολόγιον ἐκδ. 1759 σ. 4, 1775 σ. 4, Ἀστὴρ 1986 (1862) σ. 4, τυπικὸ π. Γ. Ρήγα (1908) σ. 139, Ἱερατικὸν ἔκδ. 1987) θυμίαση τῶν πιστῶν πρὸ τῆς εἰσόδου καὶ ἀκολούθως στὸ ἅγιο βῆμα νὰ προσφέρεται καπνός!

[MTheodorakis]

Ἡ εἴσοδος γίνεται ψαλλομένου τοῦ «Φῶς ἱλαρόν...»

(τυπικὰ Εὐεργέτιδος ιβ’ αἰ. σσ. 257, 384, 406, Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131 σσ. 192, 195, 213, 251, Κασούλων τοῦ ἔτους 1173 σσ. 19, 177, 265, εὐχολόγιον Goar ἔκδ. 1730 σσ. 3-4),

καὶ ὄχι μετὰ ἀπὸ αὐτό.

[MTheodorakis]

Τὸ σταυροειδὲς διακονικὸ θυμίαμα εἶναι παλαιὰ παράδοση (Dmitrievskij τ. 1 σσ. 612-613, τ. 2 σ. 135, Π. Τρεμπέλα Αἱ τρεῖς λειτουργίαι σ. 205, εὐχολόγιο Goar σ. 7, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. 96).

Γιά τό ὅτι «ὁ διάκονος χαράττει σταυρὸν διὰ τοῦ θυμιατοῦ» στό «Σοφία· ὀρθοί» ἔχω πεισθεῖ. Καί ἡ μάννα μου ὅταν θυμιάζει στό σπίτι σταυρόν χαράττει. Ἄλλωστε ἀπό τό προηγούμενο μήνυμά μου, μοῦ εἶχε ἔρθει στό νοῦ τό «Σταυρὸν χαράξας Μωσῆς».
Ἀλλά τώρα θέτεις τό θέμα τοῦ σταυροειδοῦς θυμιάματος ὑπό διακόνου ἤ ἱερέως. Θά χαιρόμουν ἄν —καί χωρίς νά εἶσαι λειτουργός— θά μποροῦσες αὐτό νά μοῦ τό δείξεις πῶς γίνεται, εἰδικά στήν ἀναφορά τοῦ 96 κεφ. τῶν Ἀπορουμένων γιά τό σταυροειδές θυμίαμα ἐπί τῶν πλευρῶν τῆς Ἁγίας Τραπέζης. Νά εἶσαι καλά!
ΥΓ. Προκαταβολικά σοῦ λέω ὅτι αὐτό εἶναι ἀνεφάρμοστο σήμερα. Προϋποθέτει παράδοση «πρὸ πολλοῦ ἐξίτηλον γενομένην».

«...καὶ χαράττων μετὰ τοῦ θυμιατοῦ σταυρόν θυμιᾷ τὸν προεστῶτα τρίς κινῶν ἔμπροσθεν τὸν θυμιατὸν ὀρθίως καὶ πλαγίως, ὡς τυποῦσθαι σταυρόν»

(χφ. Σινὰ 1098 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1392 φ. 219r).