Ζυμώσεις ὀνομάζονται τὰ χημικὰ φαινόμενα κατὰ τὰ ὁποῖα διάφορες ὀργανικὲς οὐσίες μετατρέπονται σὲ ἄλλες μὲ τὴν βοήθεια τῶν φυραμάτων. οἱ ζυμώσεις εἶναι ῥιζικὲς καὶ μόνιμες μεταβολές. γνωστὲς ζυμώσεις εἶναι τὸ σάπισμα, τὸ ξίνισμα, τὸ μούχλιασμα, ἡ μετατροπὴ τοῦ κρασιοῦ σὲ ξίδι, καὶ ἄλλες.
Φυράματα ἢ ἔνζυμα λέγονται οἱ οὐσίες ποὺ προκαλοῦν τὶς ζυμώσεις. τὰ φυράματα προέρχονται ἀπὸ κάποιους μικροοργανισμοὺς (μύκητες) ποὺ βρίσκονται στὸν ἀέρα, στὶς φλοῦδες τῶν φρούτων καὶ ἀλλοῦ. φυράματα ἐπίσης παράγουν καὶ μερικοὶ ἀδένες τοῦ ἀνθρώπου.
Γιὰ νὰ γίνῃ ζύμωσι, πρέπει νὰ ὑπάρχουν οἱ ἑξῆς προϋποθέσεις· α) ἀέρας, διότι ἐκεῖ ζοῦν οἱ μικρομύκητες, β) ὑγρασία, καὶ γ) κανονικὴ θερμοκρασία, διότι οἱ μικρομύκητες γιὰ νὰ παράγουν φυράματα (ἔνζυμα), χρειάζονται κανονικὴ θερμοκρασία καὶ ὑγρασία.
῾Η ζύμωσι κατὰ τὴν ὁποία ἕνα σάκχαρο χωρίζεται σὲ οἰνόπνευμα καὶ διοξείδιο τοῦ ἄνθρακος μὲ τὴν βοήθεια ἑνὸς φυράματος, ὀνομάζεται ἀλκοολικὴ ἢ οἰνοπνευματικὴ ζύμωσις. μὲ ἀλκοολικὴ ζύμωσι ὁ μοῦστος (χυμὸς σταφυλιῶν) γίνεται κρασί.
Τὰ προϊόντα τῆς ζυμώσεως ἀναφέρονται γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος στὴν Βίβλο, διότι τὰ 10 ἢ 12 ἀρχαιότερα βιβλία της εἶναι τὰ ἀρχαιότερα ἀναγνώσιμα βιβλία στὸν κόσμο. τὰ ἔπη τοῦ ῾Ομήρου ἔρχονται δεύτερα.
Ἔτσι στὴν Βίβλο ἀναφέρονται μεταξὺ ἄλλων καὶ τὰ ἑξῆς προϊόντα ζυμώσεως·
ψωμί (Γένεσις 3,19)
τυρί (᾿Ιὼβ 10,10)
κρασί (Γένεσις 9,21)
ξίδι (᾿Αριθμοὶ 6,3)