᾿Ελευθέριος Μαινεμενλῆς (ἢ Μενεμενλῆς)

[Dionysios]

᾿Ελευθέριος Μαινεμενλῆς

Δημιουργήθηκε θέμα καὶ γι᾿ αὐτὸν τὸν παλαιὸ παραδοσιακὸ τραγουδιστή, τὸ ὁποῖο ἐλπίζω μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν μελῶν καὶ ἀναγνωστῶν σύντομα νὰ ἐμπλουτιστῇ.

Τὸ ὄνομα Μαινεμενλῆς δὲν εἶναι κατ᾿ ἀρχὰς κύριο, ἀλλὰ ὄνομα ποὺ δείχνει καταγωγὴ ἀπὸ τόπο, ἀπὸ τὴν Μαινεμένη τῆς Σμύρνης (καὶ ἀργότερα τῆς Θεσσαλονίκης). τὸ -λῆς εἶναι τουρκικὴ κατάληξι (π.χ. Καραμανλῆς, Βάρναλης, Προύσαλης, Σταμπουλῆς, Δράμαλης, μερακλῆς, θεριακλῆς, μουστακαλῆς κ.λπ.). ἀργότερα ἔγινε κύριο ὄνομα. ἑπομένως ἡ ὀρθογραφία τῆς λέξεως εἶναι Μαινεμενλῆς. δὲν ξέρω πῶς καὶ γιατί, ἀλλὰ ἔχει ἐπικρατήσει γιὰ τὸν συγκεκριμένο τραγουδιστὴ ἡ γραφὴ Μενεμενλῆς (ὅσοι σύγχρονοι φέρουν αὐτὸ τὸ κύριο ὄνομα-ἐπίθετο τὸ γράφουν ὀρθὰ ὡς Μαινεμενλῆς), ὅπως ἐπίσης στὰ νεώτερα χρόνια γιὰ τὴν περιοχὴ τῆς Θεσσαλονίκης τὸ Μενεμένη ἔναντι τοῦ ὀρθοῦ Μαινεμένη. πρόκειται γιὰ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ ὄνομα Μαινομένη —> Μαινεμένη (μὲ ἑτεροίωσι). ἡ μεγάλη πεδιάδα τῆς μικρασιατικῆς περιοχῆς ἐκαλεῖτο παρὰ «Βυζαντινοῖς» Μαινόμενον (πεδίον). τὸ μαινόμενος - μαινομένη - μαινόμενον εἶναι μετοχὴ παθητικοῦ ἐνεστῶτος τοῦ ῥήματος μαίνομαι, καὶ κλίνεται ὡς ἐπίθετον δευτερόκλιτον τριγενὲς καὶ τρικατάληκτον. λυπηρὸ πράγματι οἱ Νεοέλληνες νὰ ἀποδεικνύουμε ἐπισήμως ὅτι ἀγνοοῦμε τὴν γλῶσσά μας καὶ τὶς ῥίζες της.