Χρωματικό και εναρμόνιο γένος

[Ιωαννίδης Δημήτριος]

Εδώ ερχόμαστε να παραδεχτούμε τους Αρχαίους, οι οποίοι έλεγαν ότι : «Το Γένος το Χρωματικόν, πολυειδώς μελωδείται».

Αλλά ας δούμε τι μας λέει για το Εναρμόνιο Γένος, ο Πυθαγορικός Νικόμαχος : « Δίεσις όπερ εστίν ημιτονίου ήμισυ, και πάλιν άλλη Δίεσις, συναμφότεραι ημιτονίω ίσαι, και το λειπόμενον του Τετραχόρδου, όλον δίτονον ασύνθετον ». Δηλαδή 3 – 3 και 24 Μόρια.
Και εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι, γι’ αυτούς που ισχυρίζονται, ότι δεν υπήρχε για τους Αρχαίους Εναρμόνιο Γένος. Τους πληροφορούμε λοιπόν, ότι το Εναρμόνιο Γένος, εφευρέθηκε από τον Αρχαίο κιθαρωδό Όλυμπο και είχε διαίρεση Διαστημάτων (όπως προαναφέραμε) 3 – 3 – 24 κατά το Μονότονο και μάλιστα προσθέτουμε και τα λόγια του Αριστείδη του Κυντιλιανού : «Όθεν απέγνωσάν τινες την κατά Δίεσιν μελωδίαν δια την αυτών ασθένειαν, παντελώς είναι το Διάστημα υπολαβόντες».
Επί πλέον προσθέτουμε, ότι κατά την Αρχαιότητα οι Εναρμόνιες Κλίμακες, παραεπαινούνταν για την μεγαλοπρεπή σοβαρότητά τους και χρησιμοποιούνταν από τους Αρχαίους Προγόνους μας, για τις σπονδικές μελωδίες.
Θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ, ότι το σημερινό Τεταρτημόριο του Τόνου που έχουμε και που βρίσκεται σε μεγάλη χρήση στο Εναρμόνιο Γένος των Αρχαίων, ονομαζόταν απ’ αυτούς, Δίεση ελαχίστη.
Αυτό που οι σημερινοί Ευρωπαίοι, ονομάζουν καταχρηστικά Δίεση και Ύφεση, είναι απλούστατα το ημιτόνιο των Αρχαίων και όχι βέβαια το Τεταρτημόριο.