«...Εἶτα στίχος εἰς ἦχον πλ. β’, ὁμοῦ οἱ δύο χοροί· ᾿Ελέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ ψάλλομεν στιχηρὸν ἀναστάσιμον· ᾿Αναστὰς ὁ ᾿Ιησοῦς...» (τυπικὸν Ἱ. Μ. Διονυσίου τοῦ ἔτους 1841 ἔκδ. Dmitrievskij τ. 3 σ. 567· ὁμοίως Δ. Μπαλαγεώργου Ἡ ψαλτικὴ παράδοση τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ βυζαντινοῦ κοσμικοῦ τυπικοῦ σσ. 250-251, Γ. Στάθη Οἱ ἀναγραματισμοὶ καὶ τὰ μαθήματα τῆς βυζαντινῆς μελοποιΐας σσ. 177, 180, 197, Ε. Σπυράκου Οἱ χοροὶ ψαλτῶν κατὰ τὴν βυζαντινὴ παράδοση σ. 359, καὶ Ἰ. Φουντούλη Λειτουργικὴ τεῦχος ε' Ἀκολουθίαι τοῦ νυχθημέρου 1969 σ. 117).