............................................................
– Λέγε λοιπόν· ποιός ἐπιθυμοῦσε νὰ ἐξαφανιστῇς ἀπὸ τὸν κόσμο;
– Μά, θεέ μου, κανείς! δὲν ἀξίζω δὰ καὶ πολλὰ πράγματα...
– ῾Η ἀπάντησί σου εἶναι ἀνόητη καὶ παράλογη! κάθε ἄνθρωπος σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο περικυκλώνεται ἀπὸ ἕνα σωρὸ συμφέροντα, ἐπιθυμίες καὶ φιλοδοξίες ἄλλων ἀνθρώπων.
..................................................................
– Μὲ κάνετε νὰ τρέμω! λέτε λοιπὸν πὼς ὁ κόσμος εἶναι γεμᾶτος κροκόδειλους καὶ τίγρεις;
– Μὲ μόνη τὴν διαφορὰ πὼς οἱ τίγρεις κι οἱ κροκόδειλοι ποὺ ἔχουν δυὸ ποδάρια μονάχα εἶναι πιὸ ἐπικίνδυνοι ἀπ᾿ τοὺς ἄλλους!
(᾿Αλέξανδρος Δουμᾶς, πατήρ, «Κόμης Μοντεχρῖστος»)