συμβολή

Γένεσις, κεφάλαιον 1ον

(μετάφρασις ἐκ τοῦ μασοριτικοῦ ἑβραϊκοῦ κειμένου)

            «Ε Ν   Α Ρ Χ Ηι» ^(α)

¹ 'Εν ἀρχῇ ἐδημιούργησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν^(β) καὶ τὴν γῆν. ² Καὶ ἡ γῆ ἦτο ἐρημικὴ καὶ κενὴ καὶ σκότος ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας τῆς ἀβύσσου καὶ (τὸ) πνεῦμα (τοῦ) Θεοῦ φερόμενον ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας τῶν ὑδάτων. ³ Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς «Γενηθήτω φῶς», καὶ ἔγινε φῶς. ⁴ Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ὅτι (ἦτο) καλὸν καὶ ἐχώρισεν ὁ Θεὸς μεταξὺ φωτὸς καὶ (μεταξὺ) σκότους. ⁵ Καὶ ὠνόμασεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ὠνόμασε νύκτα^(γ). Καὶ ἔγινεν ἑσπέρα καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα πρώτη.

⁶ Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς «Γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τῶν ὑδάτων καὶ νὰ εἶναι χωρίζον^(δ) μεταξὺ τῶν ὑδάτων εἰς δύο ὕδατα». ⁷ Καὶ κατεσκεύασεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα καὶ ἐχώρισε μεταξὺ τῶν ὑδάτων τὰ ὁποῖα [εὑρίσκονται] κάτω ἀπὸ τὸ στερέωμα καὶ (μεταξὺ) τῶν ὑδάτων τὰ ὁποῖα [εὑρίσκονται] ἐπάνω ἀπὸ τὸ στε­ρέωμα· καὶ ἔγινεν οὕτω. ⁸ Καὶ ὠνόμασεν ὁ Θεὸς τὸ στερέωμα οὐρανόν. Καὶ ἔγινεν ἑσπέρα καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα δευτέρα.

⁹ Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς νὰ συναθροισθοῦν τὰ ὕδατα τὰ ὁποῖα [εὑρίσκονται] κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τόπον ἕνα καὶ νὰ φανῇ τὸ ξηρόν^(ε)· καὶ ἔγινεν οὕτω^(f). ¹⁰ Καὶ ἔδωσεν ὁ Θεὸς εἰς τὸ ξηρὸν τὴν ὀνομασίαν γῆ καὶ εἰς τὴν συγκέντρωσιν τῶν ὑδάτων ἔδωκε τὴν ὀνομασίαν θάλασσαι καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν. ¹¹ Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς νὰ βλαστήση ἡ γῆ χλόην λαχάνου καρποφοροῦσαν σπόρον, δένδρα καρποῦ καρποφοροῦντα καρπὸν κατὰ τὸ εἶδός των, τὰ ὁποῖα καρποφοροῦν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἔγινεν οὕτω. ¹² Καὶ ἐξήγαγεν ἡ γῆ χλόην λαχά­νου καρποφοροῦσαν σπόρον κατὰ τὸ εἶδος αὐτῆς καὶ δένδρα καρποφοροῦντα καρπὸν ὁ ὁποῖος καρποφορεῖ κατὰ τὸ εἶδος αὐτῶν· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν. ¹³ Καὶ ἔγινεν ἑσπέρα καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα τρίτη.

¹⁴ Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸς νὰ γίνουν φωτεινὰ σώματα ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, διὰ νὰ χωρίζουν μεταξὺ τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτός, καὶ νὰ εἶναι εἰς σημεῖα καὶ εἰς ἑορτὰς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ ἔτη, ¹⁵ καὶ νὰ εἶναι εἰς φωτεινὰ σώματα ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, διὰ νὰ φωτίζουν ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἔγινεν οὕτω. ¹⁶ Καὶ κατεσκεύασεν ὁ Θεὸς τὰ δύο φωτεινὰ σώματα^(ζ) τὰ μεγάλα —τὸ φωτεινὸν σῶμα τὸ μέγα εἰς κυριαρχίαν τῆς ἡμέρας καὶ τὸ φωτει­νὸν σῶμα τὸ μικρὸν εἰς κυριαρχίαν τῆς νυκτὸς— καὶ τοὺς ἀστέρας. ¹⁷ Καὶ ἔθεσεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, διὰ νὰ φωτίζουν ἐπὶ τῆς γῆς ¹⁸ καὶ διὰ νὰ δεσπόζουν ἐν τῇ ἡμέρᾳ καὶ ἐν τῇ νυκτὶ καὶ διὰ νὰ χωρίζουν μεταξὺ φωτὸς καὶ μεταξὺ σκότους· καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι καλόν. ¹⁹ Καὶ ἔγινεν ἑσπέρα καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα τετάρτη.

²⁰ Καὶ εἶπε πάλιν ὁ Θεός· «Ἂς γεμίσουν τὰ ὕδατα ἀπὸ πλῆθος ζώντων ὀργανισμῶν καὶ πτηνὰ ἂς πετοῦν ἄνωθεν τῆς γῆς πρὸς τὸ στερέωμα τοῦ οὐρα­νοῦ». ²¹ Καὶ πράγματι ἐδημιούργησεν ὁ Θεὸς τὰ μεγάλα κήτη καὶ ὅλα τὰ ποικίλα εἴδη τῶν κινουμένων ζῴων, ἐκ τῶν ὁποίων ἀφθονοῦν τὰ ὕδατα, καὶ πᾶν εἶδος πτηνοῦ πτερωτοῦ. Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι ἦτο καλόν. ²² Καὶ εὐλόγησεν αὐτὰ ὁ Θεὸς λέγων· «Πληθύνεσθε καὶ αὐξάνεσθε καὶ γεμίσατε τὰ ὕδατα τῶν θαλασσῶν· καὶ τὰ πτηνὰ ἂς πληθύνωνται ἐπὶ τῆς γῆς». ²³ Καὶ ἔγινεν ἑσπέρα καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα πέμπτη.

²⁴ ῞Υστερον εἶπεν ὁ Θεός· «Ἂς γεννήσῃ ἡ γῆ τὰ ποικίλα εἴδη τῶν ζώντων ὀργανισμῶν, τὰ ποικίλα εἴδη τῶν κτηνῶν καὶ τῶν ἑρπετῶν καὶ τῶν θηρίων τῆς γῆς· καὶ ἔγινεν οὕτω. ²⁵ Καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ ζῷα τῆς γῆς κατὰ τὸ εἶδος αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη^(η) κατὰ τὸ εἶδος αὐτῶν καὶ πᾶν ζῷον κινούμενον ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ εἶδος αὐτοῦ. Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς ὅτι ἦτο καλόν.

²⁶ Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· «Ἂς πλάσωμεν ἄνθρωπον κατὰ τὴν εἰκόνα μας καὶ κατὰ τὴν ὁμοίωσίν μας, καὶ ἂς ἐξουσιάζῃ ἐπὶ τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῶν πτηνῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐπὶ τῶν κτηνῶν καὶ ἐπὶ πάσης τῆς γῆς καὶ ἐπὶ παντὸς ζῴου κινουμένου καὶ ἕρποντος ἐπὶ τῆς γῆς». ²⁷ Ἔπλασε λοιπὸν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον κατὰ τὴν μορφήν του· κατὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἐδημιούργησεν αὐτόν· ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐδημιούργησεν αὐτούς· ²⁸ καὶ τοὺς εὐλόγησεν ὁ Θεὸς καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Θεός· «Πληθύνεσθε καὶ αὐξάνεσθε καὶ γεμίσατε τὴν γῆν καὶ καθυποτάξατε αὐτήν, καὶ νὰ ἐξουσιάζετε ἐπὶ τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῶν πτηνῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐπὶ παντὸς ζωντανοῦ πλάσματος κινουμένου ἐπὶ τοῦ ἐδάφους».

²⁹ Εἶπεν ἐπίσης ὁ Θεός· «Προσέξατε, σᾶς ἔδωκα πᾶν φυτὸν παράγον σπόρον, τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας πάσης τῆς γῆς, καὶ πᾶν δέν­δρον τὸ ὁποῖον παράγει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ καρπὸν δένδρου σπερματοφόρου· διὰ σᾶς ταῦτα θὰ εἶναι πρὸς διατροφήν· ³⁰ καὶ εἰς πάντα τὰ ζῷα τοῦ ἀγροῦ καὶ εἰς πάντα τὰ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς πᾶν πλάσμα κινούμενον ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἔχον μέσα του πνοὴν ζωῆς, ἔδωσα ὅλα τὰ χλωρὰ χόρτα πρὸς διατροφήν». Καὶ ἔγινεν οὕτω.

³¹ Καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς πάντα ὅσα ἐδημιούργησε· καὶ πράγματι,ἦσαν καλὰ λίαν. Καὶ ἔγινεν ἑσπέρα καὶ ἔγινε πρωί, ἡμέρα ἕκτη.

^(α) ΓΕΝΕΣΙ

^(β) τοὺς οὐρανοὺς

^(γ) 5 καὶ ἔδωσεν ὁ Θεὸς εἰς τὸ φῶς τὸ ὄνομα ἡμέρα καὶ εἰς τὸ σκότος ἔδωσε τὸ ὄνομα νύκτα.

^(δ) χώρισμα

^(ε) ἡ ξηρά·

^(f) [Ἔλλειψις τοῦ μασοριτικοῦ· «καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν, καὶ ὤφθη ἡ ξηρά».]

^(ζ) φῶτα

^(η) ζῶα ἐξημερωμένα καὶ κατοικίδια

῾Η μετάφρασις ἐγένετο μὲν τῷ 1994, ἐδημοσιεύθη δὲ εἰς τὸ διαδίκτυον τῇ Παρασκευῇ 27/3/2009 μὲ βελτιώσεις τινάς.

Διευκρινίζω ὅτι ἡ ἀνωτέρω ἀπόπειρα μεταφράσεως τοῦ 1ου κεφαλαίου τῆς Γενέσεως ἐκ τοῦ μασοριτικοῦ ἔγινε ἀπὸ μένα στὰ πλαίσια κάποιας πανεπιστημιακῆς ἀσκήσεως, «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ»... Καὶ φυσικὰ δὲν ἔχει οἱεσδήποτε ἀξιώσεις πέραν αὐτοῦ τοῦ γεγονότος. Διονύσιος ᾿Ανατολικιώτης.