(ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ — Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ)

 

 

10. ῾Η χρυσὴ τράπεζα τῶν ἄρτων τῆς προθέσεως

 

Προτύπωσι τῆς Θεοτόκου εἶναι ἐπίσης καὶ ἡ χρυσῆ τράπεζα, δηλα­δὴ τὸ ἐπιχρυσωμένο τραπέζι ποὺ ὑπῆρχε στὸν ναὸ τοῦ Κυρίου καὶ πά­νω στὸ ὁποῖο ἔβαζαν τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως.

Καὶ ποιήσεις τράπεζαν χρυσῆν χρυσίου καθαροῦ, δύο πήχεων τὸ μῆκος καὶ πήχεως τὸ εὖρος καὶ πήχεως καὶ ἡμίσους τὸ ὕψος. [...] Καὶ ἐπιθήσεις ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἄρτους ἐνωπίους ἐναντίον μου διαπαντός. (Ἔξοδος 25:22, 29)

«Θὰ φτιάξῃς καὶ ἕνα χρυσὸ τραπέζι ἀπὸ καθαρὸ χρυσάφι, μὲ διαστάσεις δύο πήχεις τὸ μῆκος, ἕναν πῆχυ στὸ πλάτος, καὶ ἑνάμιση πῆχυ στὸ ὕψος. [...] Καὶ θὰ βάζῃς πάνω στὸ τραπέζι αὐτὸ ἄρτους σὲ δύο σωρούς, καὶ θὰ ὑπάρχουν ἐνώπιόν μου (δηλαδὴ ἀφιερωμένοι σὲ μένα) ἄρτοι γιὰ πάντα».

Τὸ τραπέζι αὐτὸ ἦταν φτιαγμένο ἀπὸ πολύτιμο ξύλο, ἰδιαίτερα ἀν­θεκτικὸ καὶ ἄσηπτο, σκεπασμένο μὲ καθαρὸ χρυσό, καὶ εἶχε χρυσοὺς χαλκᾶδες στὰ τέσσερα ἄκρα καὶ μία χρυσὴ γιρλάντα ὁλόγυρα. Σ᾿ αὐτὸ τὸ τραπέζι τοποθετοῦνταν οἱ 12 ἄρτοι τῆς προθέσεως (ἕνα ψωμὶ γιὰ κάθε φυλὴ τοῦ ᾿Ισραήλ), τοὺς ὁποίους κάθε ἑβδομάδα ἀντικαθίστοῦσαν μὲ νέους.

Καὶ ἐδῶ ὁ συμβολισμὸς εἶναι προφανής. ῞Οπως ἡ χρυσὴ τράπεζα τοῦ ναοῦ βάσταζε πάνω της τοὺς ἱεροὺς ἄρτους τῆς ἰσραηλιτικῆς λατρείας, ἔτσι καὶ ἡ παρθένος Μαρία ἐβάσταξε στὴν κοιλιά της τὸν ἀληθινὸ ἄρτο τῆς ζωῆς, τὸν Κύριο ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστό.