ΕΠΙΛΟΓΕΣ
7. Χριστιανικοὶ τομεῖς ῞Αγιοι τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐκκλησίας ῾Η μητέρα τοῦ Χριστοῦ σύμφωνα μὲ τὶς αὐθεντικὲς πηγές Τὸ πρωτευαγγέλιον πρὸς τοὺς πρωτοπλάστους

 

(ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ — Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ)

 

 


2. Τὸ πρωτευαγγέλιον πρὸς τοὺς πρωτοπλάστους

 

Μετὰ τὴν παράβασι τῶν πρωτοπλάστων μέσα στὸν παράδεισο καὶ τὴν ὥρα ποὺ ὁ Κύριος καταριόταν τὸ φίδι, ποὺ ἦταν ὁ ἠθικὸς αὐτουρ­γὸς τῆς παραβάσεως, ἀκούστηκε ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ μία ἐλπιδοφόρα ὑπόσχεσι καὶ βεβαίωσι ὅτι στὸ μέλλον κάποιος ἀπόγονος τῶν ἀνθρώπων θὰ νικοῦσε τοὺς ἀπογόνους τοῦ κακοῦ.

Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ὄφει· ῞Οτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατά­ρατος σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου. καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. (Γένεσις 3:14-15.)

«Καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς στὸ φίδι· ᾿Επειδὴ τὸ ἔκαμες αὐτό, θὰ εἶσαι καταραμένος μόνο ἐσὺ ἀπ' ὅλα τὰ ζῷα καὶ τ' ἀγρίμια τῆς γῆς. Θὰ σέρνεσαι μὲ τὸ στῆθος καὶ τὴν κοιλιά σου καὶ χῶμα θὰ τρῶς ὅλες τὶς ἡμέρες τῆς ζωῆς σου. Καὶ θὰ βάλω ἔχθρα ἀνάμεσα σὲ σένα καὶ στὴν γυναῖκα, καὶ ἀνάμεσα στὸ σπέρμα σου καὶ στὸ σπέρμα της· αὐτὸς θὰ σοῦ συντρίψῃ τὸ κεφάλι, καὶ σὺ θὰ βλάψῃς τὴν φτέρνα του».

Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Θεὸς στὸν ὄφι τὸν πρωταίτιο τῆς παρακοῆς δίνει κατάρα αἰώνια καὶ μόνο κατάρα, ἀλλὰ στοὺς ἀνθρώπους δείχνει μεγάλη φιλανθρωπία καὶ τοὺς δίνει μία ἐλπίδα σωτηρίας γιὰ τὸ μακρι­νὸ μέλλον. Κάτω ἀπὸ τὸν ὄφι κρύβεται ὁ ἀρχηγὸς τῶν πονηρῶν ἀγγέλων ποὺ ἔπεσαν μόνοι τους ἀπὸ τὴν μακαριότητα στὴν ἁμαρτία, ὁ διάβολος ποὺ διέβαλε τὸν Θεὸ στὴν γυναῖκα τάχα γιὰ φθονερό, ὁ σατανᾶς, ὁ ἀντιρρησίας καὶ ἀντάρτης, ὁ ὁποῖος στασίασε ἐναντίον τοῦ Θεοῦ αὐτὸς πρῶτα, χωρὶς νὰ τὸν παρασύρῃ κανείς, κι ἔπειτα παρέσυρε τὴν γυναῖκα καὶ τὸν ᾿Αδάμ. ῾Η ἐλπίδα ποὺ δίνει ὁ Θεὸς στοὺς τιμω­ρημένους πρωτοπλάστους εἶναι ὅτι θὰ ἔρθῃ μία μέρα ποὺ ὁ γόνος τῆς γυναίκας, δηλαδὴ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, θὰ σπάσῃ τὸ κεφάλι τοῦ σατανᾶ, ἐνῷ ὁ σατανᾶς θὰ τοῦ βλάψῃ μόνον τὴν φτέρνα, δηλαδὴ θὰ τὸν θανα­τώσῃ γιὰ τρεῖς ἡμέρες. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη προφητεία γιὰ τὴν ἔλευσι τοῦ Χριστοῦ, καὶ στὴν ᾿Εκκλησία ὠνομάστηκε «πρωτευαγγέλιον», δηλα­δὴ ἡ πρώτη καλὴ εἴδησι.

Εἶναι ἀξιοπρόσεκτο ὅτι στὸ ἀρχαῖο κείμενο γίνεται λόγος γιὰ σπέρμα γυναικός, ἐνῷ συνήθως ἡ Βίβλος μιλάει γιὰ σπέρμα ἀνδρός, διότι, ὅπως εἶναι γνωστό, ἡ γυναῖκα δὲν διαθέτει σπέρμα, ἀλλὰ ὁ ἄνδρας. Πολλοὶ διδάσκαλοι τῆς ᾿Εκκλησίας ἑρμηνεύουν ὅτι σκοπίμως χρησιμοποιήθηκε αὐτὴ ἡ ἀσυνήθιστη ἔκφρασι, γιὰ νὰ δηλωθῇ ὅτι ἐκεῖνος ποὺ θὰ ἐπιφέρῃ τὸ καίριο πλῆγμα κατὰ τῆς κεφαλῆς τοῦ ὄφεως θὰ εἶναι ἄμεσος ἀπόγονος τῆς γυναικός. ᾿Εξάλλου ἡ ἀρσενικοῦ γένους ἀντωνυμία αὐτὸς δὲν ἀφήνει περιθώρια παρερμηνείας, ἀλλὰ δείχνει ὅτι ἡ φράσι σπέρμα γυναικὸς σημαίνει ἕναν συγκεκριμένο ἀπόγονο, ἕναν συγκεκριμένο γιό, καὶ ὄχι γενικῶς τὴν γενιά, ὅλους τοὺς μελλοντικοὺς ἀπογόνους. ῾Η γέννησι αὐτοῦ τοῦ ἐκλεκτοῦ υἱοῦ, ὁ ὁποῖος θὰ ἐξολο­θρεύσῃ ἐντελῶς τὸν διάβολο καὶ τὴν ἐξουσία του, δὲν θὰ εἶναι μία συνήθης γέννησι, ἀλλὰ θὰ γίνῃ ἐκ σπέρματος γυναικός, δηλαδὴ χωρὶς σπορὰ ἀνδρός.

῾Επομένως ὑπονοεῖται ἐδῶ καὶ ἡ ἐκ παρθένου γέννησι τοῦ Μεσσία, ἄρα ἡ πρώτη αὐτὴ προφητεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀποτελεῖ καὶ μία ἔμμεση ἀναφορὰ στὸ πρόσωπο τῆς παρθένου Μαρίας. Αὐτὸ γίνεται σαφέστερο, ὅταν τὸ παρὸν πρωτευαγγέλιον συνδυαστῇ καὶ μὲ τὴν με­γαλειώδη προαναγγελία τοῦ προφήτου Ἠσαΐα, τὴν ὁποία θὰ δοῦμε λίγο παρακάτω.

 

(ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ — Η ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ)