8. ᾿Εκκλησιαστικὴ μουσική — ἱστορία, θεωρία, μελοποιήσεις Μουσικολογικά ἀνάλεκτα 28. Γιὰ τὸ μάθημα «Ὁ ἄγγελος ἐβόα»

 

28. Γιὰ τὸ μάθημα «Ὁ ἄγγελος ἐβόα»

 

Διονυσίου Ἀνατολικιώτου

δρος φιλοσοφικῆς σχολῆς Ἀθηνῶν,

μουσικολόγου - τυπικολόγου

symbole@mail.com

 

 

28. Εἰς τὴν αὐτὴν ἑορτήν [τῆς λαμπροφόρου ἀναστάσεως], μέλος Βαλασίου ἱερέως, ἦχος α΄, Μαθηματάριον (ἔτους 1851), σ. 306.

 

Ὁ ἄγγελος ἐβόα τῇ κεχαριτωμένῃ·

χαῖρε, παρθένε, χαῖρε, καὶ πάλιν ἐρῶ, χαῖρε·

ὁ σὸς υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου·

ἀνέστη, ἐβόα τῇ κεχαριτωμένῃ·

ἐβόα ὁ ἄγγελος· χαῖρε, παρθένε, χαῖρε·

ὁ σὸς υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου,

καὶ τοὺς νεκροὺς ἐγείρας· λαοί, ἀγαλλιᾶσθε.

 

Πρόκειται γιὰ καλοφωνικὴ μελοποίησι «μεγαλυναρίων» (δηλαδὴ στίχων ἢ προϋμνίων) τῆς θ΄ ᾠδῆς τῶν κανόνων μὲ μικρὲς προσθαφαι­ρέσεις κατὰ τὴν κρίσι τοῦ μελοποιοῦ (βλέπε καὶ τὴν σχετικὴ σημείωσί μου γιὰ τὸ μάθημα 13 «Μεγάλυνον ψυχή μου»). ᾿Εδῶ συγκεκριμένα συμφύρονται καὶ διασκευάζονται οἱ ἑξῆς τρεῖς στίχοι·

῾Ο ἄγγελος ἐβόα τῇ κεχαριτωμένῃ· ἁγνὴ παρθένε, χαῖρε· καὶ πάλιν ἐρῶ, χαῖρε· ὁ σὸς υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.

Χαῖρε, παρθένε, χαῖρε· χαῖρε, εὐλογημένη· χαῖρε, δεδοξασμένη· σὸς γὰρ υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.

Ὅτι Χριστὸς ἀνέστη τὸν θάνατον πατήσας καὶ τοὺς νεκροὺς ἐγεί­ρας, λαοί, ἀγαλλιᾶσθε.

 

 

Δημοσίευσι 11/11/2017 (στὴν ἱστοσελίδα τῆς Συμβολῆς)