Α΄ πρὸς Θεσσαλονικεῖς
ἐπιστολὴ Παύλου
(σύντομος εἰσαγωγή)
῾Ο Παῦλος εἶναι ὁ ἀπόστολος ποὺ θεοπνεύστως κινούμενος ἄρχισε τὴν σύνταξι τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὅπως αἰῶνες παλαιότερα ὁ Μωυσῆς ὑπῆρξε ὁ προφήτης ποὺ ἔγραψε τὸ πρῶτο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Καὶ τὰ πρῶτα συγγράμματα τοῦ Παύλου εἶναι ἀκριβῶς οἱ δύο ἐπιστολές του πρὸς τοὺς χριστιανοὺς τῆς Θεσσαλονίκης, οἱ ὁποῖες γράφτηκαν σὲ κοντινὸ χρονικὸ διάστημα, μὲ διαφορὰ λίγων μηνῶν ἢ καὶ ἑβδομάδων μόνον. ᾿Ακολούθησαν ἄλλες τέσσερις ἐπιστολές του (οἱ δύο πρὸς Κορινθίους, ἡ πρὸς ῾Ρωμαίους καὶ ἡ πρὸς Γαλάτας), καὶ μετὰ ἔγραψαν κείμενα καὶ ἄλλοι ἀπόστολοι. Στὴν παροῦσα δημοσίευσι τῆς Καινῆς Διαθήκης ἐπιχειροῦμε νὰ κατατάξουμε τὰ συγγράμματα στὴν χρονολογική τους σειρά, γι᾿ αὐτὸ πρῶτα τοποθετοῦμε τὶς προαναφερθεῖσες ἐπιστολὲς τοῦ Παύλου καὶ ὕστερα τὰ ὑπόλοιπα κείμενα μὲ τελευταῖο χρονικῶς τὸ κατὰ ᾿Ιωάννην εὐαγγέλιον.
Μετὰ τὴν ῥωμαϊκὴ κατάκτησι ἡ ῾Ελλὰς διαιρέθηκε σὲ δύο τμήματα ἢ ἐπαρχίες· στὴν Βόρειο ῾Ελλάδα, ποὺ ἐκαλεῖτο μὲ τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ ὄνομα Μακεδονία καὶ εἶχε πρωτεύουσα τὴν Θεσσαλονίκη, καὶ στὴν Νότιο ῾Ελλάδα, ποὺ ἐκαλεῖτο μὲ τὸ πανάρχαιο ὄνομα ᾿Αχαΐα καὶ εἶχε πρωτεύουσα τὴν Κόρινθο. ῾Η Θεσσαλονίκη ἦταν καὶ τότε ἡ πλουσιώτερη καὶ πολυανθρωπότερη πόλι τῆς Μακεδονίας.
῾Ο Παῦλος ἵδρυσε τὴν ἐκκλησία στὴν Θεσσαλονίκη γύρω στὸ 48/49 μ.Χ. (Πρξ 17:1-10) μαζὶ μὲ τὸν Τιμόθεο· ἀναγκάστηκαν ὅμως νὰ φύγουν νωρὶς λόγῳ τῶν ἀντιδράσεων τῶν ἐκεῖ ᾿Ιουδαίων, οἱ ὁποῖοι ὑποκίνησαν τοπικὸ διωγμὸ ἐναντίον τοῦ Παύλου καὶ τῆς νεοσύστατης χριστιανικῆς ἐκκλησίας. ῞Οταν ἀργότερα ὁ Παῦλος βρισκόταν στὴν Κόρινθο, ἔλαβε εὐχάριστες καὶ ἔγκυρες πληροφορίες ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη καὶ ἔγραψε τὴν παροῦσα θεόπνευστη ἐπιστολὴ γύρω στὸ ἔτος 49/50.
Στὶς σημερινὲς ἔντυπες ἐκδόσεις ἡ ἐπιστολὴ διαιρεῖται σὲ 5 κεφάλαια· σύμφωνα ὅμως μὲ ἄλλη διαίρεσι οἱ ὑποενότητες (ἢ παράγραφοι) τῆς ἐπιστολῆς εἶναι 8.
Διάγραμμα καὶ περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς
§1, κεφ. 1, προσφώνησις· ἔπαινος τῶν Θεσσαλονικέων·
§2, κεφ. 2:1-16, τὸ ἔργο τοῦ Παύλου καὶ τῶν συνεργατῶν του στὴν Θεσσαλονίκη καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ κηρύγματος ἀπὸ τοὺς Θεσσαλονικεῖς·
§3, κεφ. 2:17-20, ἡ ἐπιθυμία τοῦ Παύλου νὰ ἐπισκεφθῇ ξανὰ τὴν Θεσσαλονίκη.
§4, κεφ. 3, ἡ ἀποστολὴ τοῦ Τιμοθέου στὴν Θεσσαλονίκη καὶ οἱ εὐχάριστες εἰδήσεις ποὺ ἔφερε γιὰ τὴν ἐκεῖ ἐκκλησία·
§5, κεφ. 4:1-12, παραινέσεις καὶ ἐντολὲς πρὸς τοὺς πιστούς·
§6, κεφ. 4:13-18, περὶ τῶν κοιμηθέντων ἀδελφῶν καὶ περὶ ἀναστάσεως·
§7, κεφ. 5:1-22, περὶ τῆς αἰφνιδίου παρουσίας τοῦ Κυρίου καὶ περὶ χριστιανικῶν ὑποχρεώσεων·
§8, κεφ. 5:23-28, εὐλογίες καὶ χαιρετισμοί.